Nieuwsberichten

Inhoud

(recentste: in rood)

Op deze pagina worden relevante nieuwsberichten integraal overgenomen die niet in andere rubrieken passen of die te lang zijn om op de nieuwspagina's op te nemen en waarvoor geen URL of weblink beschikbaar is.

Voor nieuwsberichten over de Sunpower® PV-systemen en/of OK4 omvormers, zie de Sunpower® nieuwsberichten pagina.

Recentste bericht bovenaan

28 januari 2010: Jolly Good doorinvesteren in zonnestroom.

NB: dit bericht staat tijdelijk op deze pagina omdat er problemen zijn met de originele on-line pagina waarop het is gepubliceerd (herpublicatie origineel op 2 oktober 2012).

Via via kwam ik op een link naar de website van Fosinvest ("Friends Of Solar Invest B.V.") uit. Dit blijkt het investeringskanaal te zijn van de door de Delta directie eind september 2008 pardoes op straat gezette directeur/CEO Gosse Boxhoorn en financieel directeur Hubert Thijs van Solland Solar. Er zijn volop investeringsplannen voor de hele PV keten bij Fosinvest. Beginnend bij het slepende The Silicon Mine project op het Chemelot terrein van DSM in Zuid Limburg. Waar in totaal zo'n 400 miljoen Euro voor nodig zou zijn, wat er echter (nog steeds) niet is. Terwijl al tijden op de website staat: "The Silicon Mine (TSM), is to open in late 2009". Wat natuurlijk een uitermate curieuze mededeling is voor zo'n "high end finance" project (want er klopt niks van). Op de Fosinvest site staat de hele "waardeketen in solar" zo'n beetje als extra investerings-focus: cellen, modules, complete zonnestroom systemen, andere zonnige producten, PV projecten, financiering en zelfs hulp bij startup ondernemingen. Van het gros van deze "potentiële projecten" is tot nu toe nog niets concreets vernomen alhier. Wat gezien de deplorabele eigen marktomstandigheden ook niet verwonderlijk is, want zonder eigen markt geen vruchtbare bodem voor investeringen. De financieel/economische crisis nog daargelaten.

Een lichtpuntje echter, en via dat initiatief kwam ik op die Fosinvest site: naast reeds gedane investeringen in het dure en met vraagtekens omhulde TSM project en de projectontwikkelaar Onestonesolar.com (wat zich op de lucratieve markten als Spanje, Italië, Griekenland, Frankrijk en zelfs Tsjechië richt, maar waar ik nog geen "realisaties" van ken), lijkt een van de investeringen nu echt zijn beslag te gaan krijgen. En die heeft de nogal speelse en leuke naam "Jollysol BV" (in oprichting) gekregen. Dat doet me qua naamgeving een beetje denken aan de zonnepanelen reus Solarfun uit China (productie in 2008 rond de 170 MWp volgens Photon, april 2009)... Jollysol zou ook een module fabrikant moeten gaan worden. En wie komen we daar weer tegen (het Nederlandse PV wereldje blijft klein)? Juist, ja: de heer van Laarhoven van het door de Duitse baas Centrosolar opgedoekte Ubbink Solar Modules uit Doesburg (nasleep van het Econcern debâcle, zie ook mijn bericht van 9 juni 2009, onder hoofdje "Doesburg"). De heer van Laarhoven figureert ook in een vrolijk bericht in De Pers van 14 januari 2008 (let vooral op de laatste zin...). Uit een advertentie in een gelikte brochure (pdf) van het "export initiatief" Cleantechholland.nl* blijkt dat van Laarhoven inmiddels dus maar weer met een eigen module productie project is begonnen. In een eerder bericht (zie bespreking 29 oktober 2009) werd het bedrijf nog enigzins mat en neutraal "Solar Modules Limburg" genoemd. Blijkbaar is er wat creatief denken gewijd aan een wat pakkender naam:

Jollysol BV "The world’s most effective production facility" (?) in oprichting is nu nog gevestigd in Eindhoven. Maar: even verder graven op internet geeft al aan dat van Laarhoven/Jollysol BV niet in Brabant blijft hangen. Want in de "bekendmakingen" van de Limburgse gemeente Kerkrade van 10 december 2009 vinden we inmiddels een tale-telling bericht wat die kant op doet wijzen voor het vervolg voor het onfortuinlijke Ubbink Solar Modules. Stukken ter inzage (Ingekomen meldingen Wet milieubeheer):

En zo is het cirkeltje weer rond: Limburg gaat er zo te zien een - door Fosinvest financieel ondersteunde - module producent bij krijgen. Dat wordt een aardige concentratie aan PV-gerelateerde bedrijven in het thuisland van de zonnestroom kort houdende Minister van Economische Zaken (Limbabwiaan en fervent carnaval vierster). Zo zijn er naast het al eerder aangekondigde initiatief van The Solar Cell Company (startup hoogrenderende monokristallijne cellen die plannen heeft voor een productie lokatie op het Avantis terrein), het reeds al jaren actieve Solland Solar op Avantis, Scheuten Solar in Venlo**, de Solar Academy in Heerlen, oude rot/Duits systeemhuis IBC Solar BV in Amstenrade, het zich steeds nadrukkelijker op de Nederlandse markt profilerende ook al Duitse Energiebau solar power benelux bv gevestigd in Maastricht, etc., etc.

Dat Limburg maar mooie, zonnige tijden tegemoet mag gaan. En de revolutie in zonnestroom desnoods vanuit het Bourgondische, "tropische" zuiden over ons arme land mag uit gaan rollen. Jolly good...

Nagekomen
Net nadat ik dit bericht had gepost komt het nieuws binnen dat het "vervolg project", wat blijkbaar nog steeds "Solar Modules Limburg" heet en wat op het Avantis terrein van 200.000 PV-modules binnen 3 jaar tijd naar het drievoudige afzetvolume**** door zou moeten groeien, van de provincie Limburg een kwart miljoen Euro heeft toegekend gekregen (onderaan gelinkt bericht op Limburg.nl site). De totale investering in de module fabriek die uiteindelijk naast zonnecellen bakker Solland Solar moet komen, bedraagt 4,2 miljoen Euro en zal ongetwijfeld ook (deels?) door Fosinvest worden bediend. Werkgelegenheid in Kerkrade zou 25 banen opleveren, op het Avantis terrein moeten er uiteindelijk 250 banen kunnen ontstaan. Dat zou kunnen betekenen dat het flink aangetaste werkgelegenheids grafiekje (waarin de ontslagen personeelsleden bij Ubbink Solar Modules en Solland Solar nog niet eens zijn verwerkt, het grafiekje is van de situatie in 2008) van het CBS binnen niet al te lange tijd er waarschijnlijk weer heel anders uit zal komen te zien... Het kan dus rap gaan.

Overigens: uiteraard zal de leuke fooi van 1,2 miljard Euro die Limburg aan de verkoop van het kroonjuweel Essent aan bruinkolen- en atoomboer RWE heeft overgehouden alles met deze vrijgevigheid op het vlak van duurzame energie op eigen grondgebied te maken hebben. Het is natuurlijk niet voor niets dat daar nu opeens zoveel mogelijk is, daar waar de Nederlandse Staat het op alle fronten laat afweten. De dossier verantwoordelijke van Provinciale Staten Jos Hessels (CDA) blijkt in tegenstelling tot Diederik Samsom (PvdA) echter beslist niet vies van kernenergie, en wil hij zelfs procedures voor realisatie van nieuwe kerncentrales verkorten. Al heeft hij nu dus eventjes voor de leut (???) een leuk cadeau'tje aan zonne-energie gegeven...

* Het zal u waarschijnlijk niet verbazen: "... het Nederlandse exportplatform voor duurzame technologische producten, concepten en innovaties". Opgericht (en mede gefinancierd...) door de Vereniging FME-CWM, het ministerie van EZ en het ministerie van VROM". U weet wel: hetzelfde ministerie (vetgedrukt) wat de bloedeigen Nederlandse markt continu aan de roestvrij stalen kettingen houdt en marginale "groei"cijfers oplegt met de rampzaligste aller subsidie regelingen. De EVD dienst van EZ financiert ook leuke snoepreisjes (heet natuurlijk "handelsmissie") voor investeren in bijvoorbeeld feed-in rijke landen als Frankrijk voor de branche. Feed-in regimes die in eigen land door enkele andere EZ kornuiten worden vervloekt en onmogelijk gemaakt...

** Scheuten Solar heeft trouwens pas recent een met "January" gedateerd, uitsluitend Engelstalig, kort persbericht gepubliceerd over de afgeketste "geplande joint-venture" met inmiddels 100% Solland Solar eigenaar*** Delta. Dit, terwijl het nieuws daar over al op 14 december 2009 op de Energeia website bekend was geworden en iets later in het Financieele Dagblad werd gepubliceerd...

*** Blijkbaar heeft Delta in de tussentijd het 10% aandeel van het voormalige management van Solland Solar afgekocht/verworven en is de enige (commerciële) zonnecellen producent van Nederland nu dus volledig in het bezit van atoomboer Delta.

**** Gaan we hierbij uit van een "gewild" minimaal vermogen van 200 Wp per module (de bulk van de markt vraagt naar steeds krachtiger zonnepaneel types), zou dat qua productie capaciteit neer komen op ongeveer 120 MWp/jaar ergens in 2013. Het in dit artikel genoemde Chinese Solarfun zat in 2008 al op 170 MWp/jaar, heeft reeds een standaard productie capaciteit van 360 MWp, en is beslist niet een van de grootste module producenten.

http://www.fosinvest.com/ (investeringsmaatschappij voormalige directie Solland Solar)
http://www.kerkrade.nl/site/load.php?page=860&publication_id=767 (nieuws met aankondiging vestiging Jollysolar B.V. in Kerkrade)
http://www.limburg.nl/nl/html/.../voorpaginanieuws.asp?nieuws_item=APQNG431HV33J4VB3V7J (kwart miljoen Euro naar vervolgproject op Avantis terrein)

26 juli 2006: Recept - Geitewollensokken-kaas-sla. Je hoort tegenwoordig om de haverklap het volslagen archaïsche, extreem versleten non-argument "geite(haren)wollensokken-imago" en soortgelijke derivaten uit de mond van vaak niet bepaald de geringste lieden op de maatschappelijke ladder en die vooral bedoeld lijken om geen enkele structurele bijdrage aan een (milieu-)discussie te willen leveren, maar vooral om die discussie met gezeur en nonsens dood te knuppelen. Ik erger me er bont en blauw aan, en ik ben niet de enige. Maar ja, hoe breng je die "boodschap"? Michiel Bussink, een van de beste schrijvers en redacteurs van Milieudefensie Magazine, doet "het" op zijn zeer eigen, uitermate smakelijke wijze! En nou a.u.b. nooit meer dat "gws" in uw mond nemen, anders zwaait er wat!!! Gepubliceerd in Milieudefensie Magazine nr. 35(6)/juni 2006: p. 27.

"Milieu is hip! Je hoeft geen geitenwollensokkentype te zijn om duurzame ontwikkeling te willen." "De wereldwinkels hebben geen geitenwollensokkenuitstraling meer, dat is al lang voorbij." "Biologisch eten is niet alleen maar meer voor mensen met geitenwollensokken." Als ik dit soort uitspraken hoor of lees, ga ik gillen. En hoor dan ook altijd Egbert Tellegen gillen. Ooit interviewde ik deze emeritus hoogleraar milieukunde en een van de eerste voorzitters van Milieudefensie. Hij vertelde toen dat hij 'geitenwollensokken' een van de ergste en meest uitgekauwde clichés vond en dat hij en zijn vrouw altijd afkeurend beginnen te joelen als ze het op de radio weer eens hoorden. Het cliché drukte zo'n enorme angst uit voor anders zijn, voor afwijking van de mainstream, vond hij. Het interview is inmiddels al weer heel wat jaren geleden, maar Tellegens veroordeling heeft niet mogen baten: nog steeds wordt het gebruikt, nooit te pas, altijd te onpas. Het ergste zijn mensen die van zichzelf zeggen dat ze vroeger geitenwollensokken waren, maar nu niet meer. Rot toch op, zit jezelf toch niet zo te verloochenen. Wees toch gewoon lekker soft en alternatief.

"Geitenwollensokkentype: wat wereldvreemde, non-conformistische sociale hervormer", zegt de elektronische Van Dale. Stuk voor stuk grote deugden. Hoe zou de wereld er uitzien zonder wereldvreemden? Zonder non-conformisme, zonder sociale hervormingen? Een onleefbare wereld zou dat zijn, zonder geitenwollensokkentypes. Dus vanaf nu: geitenwollensok alleen nog gebruiken in aanbevelende zin. Mensen die het nog op de ouderwetse denigrerende manier gebruiken: u wordt genomineerd voor de titel 'geitenwollensokkenneuker van het jaar'.

Wat er trouwens met het spul zelf mis is - de geitenwol - mag Joost weten. In het Midden-Oosten gebruiken ze het om de meest dure Perzische tapijten van te weven. En het beest, met zijn melk en kaas, is eigenlijk behoorlijk geëmancipeerd geraakt in Nederland.

Terwijl geitenkaas vroeger alleen iets was voor charmante stinkende Franse boerinnetjes (en voor wat voor types....?) tijdens de vakantie, is het assortiment hier te lande behoorlijk toegenomen. Met authentiek inheemse varianten: jonge Hollandse geiten-goudse-kaas, hartstikke lekker, tot in de Albert Heijn te krijgen. Om de een of andere reden doet geitenkaas het met salade heel goed. Salade in allerlei varianten. Blokjes jonge geitenkaas door de tzatziki, bijvoorbeeld. Of wat geschaafde oude kaas over bladsalades. Bij oudere geitenkaas door de sla zou ik ook wat andere pittige accenten gebruiken, zoals rode-uien-ringen en/of olijven. Heel Frans is salade met gegrilde geitenkaasjes. Snijd een paar sneden brood in blokjes en bak die met wat gehakte teentjes knoflook in olijfolie knapperig. Was en slinger een krop sla en verdeel de sla over 4 borden. Maak een vinaigrette van 6 eetlepels olijfolie, 2 eetlepels azijn, mespunt mosterd, zout en peper. Halveer twee ronde geitenkaasjes overdwars en gril de vier helften in een vuurvaste schaal totdat de bovenkant lichtbruin is. Voorzichtig bij de sla leggen, verdeel de vinaigrette over de borden plus de croutons. Tjonge, wat kunnen die geitenwollensokkentypes toch lekker koken.

Michiel Bussink
Michiel@milieudefensie.nl

Smaksmak, kom Michiel, doe nog eens zo'n .... recept!

22 maart 2006: Stadsverwarming op de korrel. Actiegroepen zetten zich in voor eerlijk tarief. De jarenlange strijd van Henk Heiner tegen NUON (en, impliciet, de andere stadswarmte leveranciers die het NMDA principe hanteren) m.b.t. de beprijzing van stadswarmte in Almere in een notendop. Artikel van Thijs Wartenbergh.

"Gebruikers van stadsverwarming uiten steeds vaker hun ongenoegen over de tarieven die zij moeten betalen voor het verwarmen van hun huis. Zij vinden dat ze te veel betalen ten opzichte van de traditioneel gasgestookte woningen. Bij de in totaal drieënveertig stadsverwarmingsprojecten in ons land zijn er tien actiegroepen actief. Bijna een op de vier dus. En niet voor niets, zegt Almeerder Henk Heiner. „De tarieven zijn zeer discutabel en wisselen per project”, meent hij. „Energieleveranciers worden daarom door de gebruikers al gauw als zakkenvullers gezien.”

Het is een pittige uitspraak van iemand die zich al zes jaar als een pitbull vastbijt in het fenomeen stadsverwarming, de levering van warmte via warm water dat door een netwerk van leidingen stroomt. Normaliter wordt een woning met aardgas verwarmd. Heiner mag zich inmiddels stadsverwarmingsexpert noemen. Hij heeft ordners vol rekenmodellen, correspondentie met leverancier Nuon en de gemeenteraad van Almere, verslagen van bijeenkomsten met Kamerleden, tariefsvergelijkingen met andere projecten, de visie van onderzoeksinstituut TNO en de Algemene Rekenkamer en het overleg met actiegroepen elders. Hij wordt, gezien zijn kennis van de materie, door Nuon gezien als een volwaardige gesprekspartner. Daarnaast is hij initiatiefnemer van de stichting Niet Meer Dan. Deze zet zich in voor 44.000 kleinverbruikers (particulieren en kleine bedrijfjes/winkels) in Almere-Stad om tot een eerlijk tarief te komen voor de stadsverwarming.

Uitgangspunt is dat consumenten met stadsverwarming niet meer betalen voor hun warmtevoorziening dan wanneer het huis met aardgas wordt verwarmd. Dit is het zogenaamde Niet Meer Dan Anders (NMDA)-principe. „Daar zit ’m de kneep”, zegt Heiner. „In veel gevallen ben je met stadsverwarming duurder uit dan met gas. In Almere gaat het om een jaarbedrag van 300 tot 400 euro. De warmte-eenheid gigajoule vormt de basis. Berekend is hoeveel kubieke meter aardgas nodig is om een gigajoule te bereiken. Daaraan is het tarief voor stadsverwarming gerelateerd. Door het gebruik van HR-ketels in gasgestookte woningen is er steeds minder aardgas nodig om tot die gigajoule te komen. Dat voordeel is aan de stadsverwarmingsgebieden voorbijgegaan. Bij stadsverwarming heb je geen individuele HR-ketel. Wij zijn eerder meer dan minder gaan betalen.”

Het onderzoeksinstituut TNO en de Algemene Rekenkamer komen tot een soortgelijke conclusie. Het TNO stelt dat er in Almere, aan de hand van berekeningen van Heiner, te veel wordt betaald. Voorts stelt TNO in de Memorie van Toelichting van het wetsvoorstel ’warmtewet’ dat iemand in een warmteproject gemiddeld 250 euro per jaar duurder uit is. De Algemene Rekenkamer meent dat er maar voor 16 van de 43 stadsverwarmingsprojecten sprake is van goede afspraken tussen energiebedrijven en het rijk waar het gaat om het NMDA-tarief. „Voor het merendeel van de projecten is het niet duidelijk welk warmtetarief wordt gehanteerd”, concludeert de Algemene Rekenkamer. Ook TNO beklaagt zich over het uitblijven van een nauwkeurige verantwoording van de tarieven door de warmteleveranciers.

Gehakketak
Het gehakketak door allerlei partijen wordt in de hand gewerkt omdat er nog geen warmtewet is waarin tarieven formeel worden geregeld. Daarom is er zo veel onduidelijkheid. Aan een initiatiefwet wordt gewerkt. Tot die tijd zeggen warmteleveranciers als Nuon, Essent en Eneco dat ze redelijke tarieven hanteren. Gebruikers van stadsverwarming zijn daar minder van overtuigd. Dat geldt niet alleen in Almere-Stad. In Tilburg-West loopt de actie ’Tien Terug’, opgezet door het Wijkberaad Energie Tegen Essent Nu (WETEN). Deze wil geld terug hebben voor tien jaar te veel betaald geld voor de stadsverwarming.

In Houten draait de ’Nuonsoap’¹, een rampenverhaal als was het een tv-serie, vanwege vermeende hoge tarieven. In Leiden speelt de kwestie dat er een aparte gasleiding in de huizen is voor het kookgedeelte en er een dubbel vastrechtbedrag betaald moet worden. Voorts wordt gezegd dat er met restwarmte van een centrale, die anders geloosd zou worden en nu voor stadsverwarming wordt aangewend, door de leveranciers wel erg makkelijk geld wordt verdiend.

In Almere is het nu zover dat de gemeenteraad de kwestie rond de stadsverwarmingstarieven voorlegt aan de rechter. Deze moet voor eens en altijd helderheid brengen in de langlopende affaire rondom de tarieven. Aanleiding voor de rechtsgang vormt een contract uit 1990 waarin de gemeente een contract met warmteleverancier Nuon heeft gesloten, met de voorwaarde dat de kosten voor verwarming, warm tapwater en koken niet hoger mogen zijn dan in een gastgestookte woning. Dat contract wordt volgens een meerderheid van de raad geschonden.

Bij navraag laat de Nuon weten het oordeel van de rechter met vertrouwen tegemoet te zien. „We hanteren faire tarieven. We zijn nergens bang voor”, aldus een woordvoerder. Hij voegt eraan toe dat de klagers nogal eens vergeten dat ze geen aanschaf- en onderhoudskosten hebben voor een HR-ketel. Essent stelt dat de bewoners in Tilburg maar naar de geschillencommissie moeten stappen als ze hun gelijk willen halen. „Ook wij hanteren de juiste bedragen, volgens het NMDA-principe”, aldus een zegsman. Hij hoopt dat de warmtewet er snel zal zijn. „Dat zal veel onduidelijkheid wegnemen.”

Ze worden geadviseerd door het overkoepelende EnergieNed. „De tarieven zijn opgesteld volgens het NMDA-principe”, aldus een woordvoerder. „Wat meespeelt, is dat mensen met stadsverwarming menen dat ze gauw te veel betalen omdat ze in de vrije energiemarkt niet kunnen overstappen naar een andere leverancier. Ze zitten vast aan hun leverancier. Zo’n bedrijf berekent maar wat, menen ze, omdat het in dat stadsverwarmingsgebied monopolist is. Maar zo is het echt niet.”"

© 22 maart 2006 Telegraaf/Woonkrant, p. T31.

¹Opmerking Polder PV: typische fout cq. verwarring met de situatie in Leiden. In Houten zijn er ernstige problemen met warmteleverancier Eneco, aangevochten door Stichting Actie Giga Joule (te hoge tarieven, vraagtekens bij de verbruikscijfers van EnergieNed die de basis vormen voor de berekening van de gehanteerde GJ prijs). De "NUON Soap" speelt zich echter af in de Leidse Stevenshof waarbij door elementaire blunders en/of continue desinformatie van zowel NUON Warmte, NUON CCC, als de netbeheerder Continuon, de wijkbewoners alweer ruim een jaar geconfronteerd worden met een stapeltje nagelneue vastrecht posten voor de kookgas aansluiting, er een voor de meeste mensen onbegrijpelijke, nog steeds niet door NUON Warmte in "Jip-en-Janneke" taal uitgelegde correctiepost op de jaarnota's staat (als je geen pech hebt...), en er bij sommige mensen (geen idee hoeveel!) een ernstige (nieuwe) fout met het capaciteitstarief bij de netbeheerder gemaakt blijkt te zijn.

Plaatje van het integrale artikel te zien op de actuele NUON Soap pagina of, in context op de krantenpagina op:

http://telegraaf-i.telegraaf.nl/daily/2006/3/22/TE/TE_2S_20060322_31/pagina.php

7 maart 2006: Woubrugse techneut mist EWR-service bij Nuon. Arie Kroon is een van de pioniers van duurzame energie in Nederland, want hij heeft al 13 jaar geleden aangetoond dat de nu met zoveel "tamtam" aangekondigde (en door de bouwsector zwaar "bestreden") verlaging van de Energie Prestatie Coëfficient (EPC) naar 0,8 voor nieuwbouw woningen een lachertje is met zijn zelf ontworpen energie-NUL woning in Woubrugge. Deze ongelofelijk aardige en zeer goed in de materie zittende architect en duurzame energie specialist zou op handen gedragen moeten worden. Helaas denkt "zijn" energieleverancier NUON daar al jaren héééél anders over. Totdat de ombudsman van het Leidsch Dagblad, Tim Brouwer de Koning, in het reeds jaren stinkende potje ging zitten roeren...

"Arie Kroon en Nuon, dat zou een gelukkig huwelijk kunnen opleveren. De Woubruggenaar neemt energie af van het bedrijf en levert op zijn beurt zonne-energie terug aan Nuon. Aan het eind van het jaar is de stand gelijk. Maar toch vindt Nuon dat Kroon moet bijbetalen.

De Woubruggenaar wordt er moedeloos van. Vroeger, in de goede oude tijd van de EWR, toen lukte het nog wel om begrip te krijgen. “Dan nam ik contact op met meneer Buiteman”, zegt Kroon in zijn milieubewuste woning langs de Heimanswetering. “Hij wist precies hoe het zat met mijn energieverbruik.” Maar de EWR bestaat niet meer en bij Nuon moeten ze kennelijk elk jaar opnieuw het wiel uitvinden. “Het wordt alleen maar ingewikkelder”, klaagt kroon. “Nu moet ik in plaats van één blad drie kantjes invullen.”

Dus legt Kroon het voor de zoveelste keer uit. Misschien maakt het meer indruk als zijn verhaal zwart op wit in de krant staat. Kroon neemt aan de ene kant energie af van Nuon, maar levert via de zonnepanelen op zijn opvallende huis ook energie aan het net. Contractueel is afgesproken dat de Woubruggenaar nooit meer geld kan terugkrijgen dan hij voor zijn normale energieverbruik aan Nuon verschuldigd is. Met andere woorden: Kroon krijgt aan het eind van de rit nooit geld terug van Nuon. Wel kan hij ervoor zorgen dat hij precies op nul uitkomt. Dat probeert hij dan ook elk jaar en meestal lukt het hem. Het is een soort sport om zo zuinig mogelijk met energie om te gaan en ook de huishoudportemonnee te ontzien.

Minder succesvol is Kroon in zijn pogingen om Nuon van deze Nuon-regeling op de hoogte te brengen. Aan het eind van de rit komt het energiebedrijf toch weer met een gepeperde nota aanzetten waarin Kroon op grond van een schatting moet bijbetalen. “De meterstand is bijvoorbeeld net als een jaar geleden 13.115, maar dan rekenen ze me op grond van een schatting doodleuk af op 20.115 kilowattuur.” Want zo werkt het bij andere mensen ook. Maar die buren hebben zo te zien geen zonnepanelen op hun dak en hebben ongetwijfeld ook geen contract à la Kroon. Hij heeft een telwerk dat zowel op- als afloopt, met plussen en minnen dus. Na een kalenderjaar schommelt de meterstand in huize Kroon als het goed is rond hetzelfde totaal als een jaar geleden.

Iedere meteropnemer zal dat beamen, maar deze wijsheid is nog altijd geen gemeengoed in de Nuon-administratie. Dus trekt Kroon maar weer aan de bel, ditmaal in gezelschap van de ombudsman, om de afrekeningsfout te laten herstellen. Want hoe vindingrijk de Woubrugse techneut ook is, hij verdwaalt net als ieder ander in de telefoonlijnen naar het energiebedrijf. “Het is elk jaar hetzelfde liedje: eerst betalen, dan proberen om het teveel betaalde terug te krijgen. Ik geen Nuon nog een paar weken, maar heb er geen vertrouwen in dat het ooit structureel goedkomt. Ik ga superzuinig met energie om, maar als het zo moet denk ik: laat maar waaien.”

Nuon-voorlichtster Mandy Ros snapt dat Kroon baalt van de verkeerde nota’s. “Voor de facturering komt een oplossing”, zegt zij. “Ik had meneer Kroon graag willen zeggen dat het misverstand definitief uit de wereld is. Maar dat kan pas als er een nieuwe meter bij hem is geplaatst met drie standen. Helaas duurt dat nog even. Maar als de meter eenmaal is verwisseld, behoren deze problemen tot het verleden. Aan het eind van dit jaar heeft meneer Kroon een goede factuur."

© Leidsch Dagblad, 7 maart 2006. (Archieffoto van het echtpaar Kroon: Mark Lamers)

Opmerking Polder PV: laten we hopen dat Arie nog nooit van "slimme meters" heeft gehoord, want als die zogenaamde "goede teruglevermeter" van NUON er eenmaal zit, kon die wel eens heel snel weer vervangen worden door een nog nieuwere "slimme meter" en zou Tim Brouwer de Koning wel eens snel een nieuw bezoekje bij Arie moeten gaan afleggen omdat de hele situatie alweer veranderd zal zijn (als het aan NUON, de brancheorganisatie EnergieNed en aan Brinkhorst ligt) ...

6 maart 2006: Zonnepanelen: nog heel gedoe. De journalist Durk Geertsma van het Noordhollands Dagblad graaft steeds dieper in de bizarre energiewereld en duikt steeds stinkender derrie op uit de veel te lang met de mantel der liefde bedekte krochten. Ditmaal over de dubieuze wijze waarop NUON probeert het amendement Samsom te omzeilen met een gedwongen meerjaars winkelnering contract natuurstroom in combinatie met een zogenaamde opwekvergoeding voor zonnepanelen. Het gepeperde commentaar van Polder PV staat onder het artikel. Durk heeft op 8 maart 2006 nog een "primeur" in dezelfde krant geplaatst, met verfrissende uitspraken van Diederik Samsom, de DTe, etc. De knuppel in het hoenderhok, dus.

"Een Nuon-medewerker aan de deur bij de familie Van der Velde in Callantsoog. Hij komt de oude 'draaimeter' vervangen door een digitale. Ongevraagd. Sinds die tijd zit de heer Van der Velde met een prangende vraag over de vergoeding van de opbrengst van zijn drie zonnepanelen. We hebben een antwoord, maar het blijft opletten.

“Tot voor kort draaide onze meter gewoon terug als we meer stroom leverden dan afnamen. Toen we ongevraagd die meter kregen heb ik talloze keren uitputtende gesprekken gehad met Nuon, maar ze boden me alleen een opwekvergoeding aan op voorwaarde dat ik ook een duurder natuurstroomcontract afsloot: 2 cent per kWh extra.”' Bij een opwekvergoeding wordt een gemiddelde vergoeding betaald, zonder meting van de teruggeleverde energie. “Dat wilde ik niet, want dan ging het me geld kosten. Ik zou op jaarbasis 53 euro meer kwijt zijn aan mijn energie, terwijl de panelen maar 26 euro op zouden leveren. Ik heb veel over voor het milieu, maar we hadden ook al geïnvesteerd in die zonnepanelen. Dat werd me te gek.”

Van der Velde schakelt de ombudsredactie in en wij komen er achter dat alle energieleveranciers bij wet verplicht zijn om te salderen. Dat houdt in dat de hoeveelheid teruggeleverde stroom afgetrokken wordt van de verbruikte stroom en pas daarna kosten voor transport en belasting in rekening worden gebracht. Tot 3000 kWh.

Probleem is echter dat veel energiebedrijven nog niet ingericht zijn op dat salderen. Want door de liberalisering van de energiemarkt wordt de teruggeleverde hoeveelheid stroom vastgesteld door de netbeheerder, Continuon in dit geval. En de systemen van Continuon en Nuon laten een directe uitwisseling van gegevens niet toe. De klant merkt daar overigens weinig: alleen dat afrekening en vergoeding nu nog via twee nota's gebeurt.

Problemen

Nuon vervangt de draaimeters bij alle zonnepaneelhouders omdat het terugdraaien problemen geeft. Woordvoerder Mandy Ros: “Dan hebben wij geen zicht meer op hoe het verbruik verloopt. Met drie telwerken krijgen we dat overzicht wel.”

Dat Nuon de heer Van der Velde in eerste instantie alleen een opwekvergoeding aanbood, komt volgens Ros omdat dat type vergoeding bedacht was voordat de wettelijke terugleverregeling een feit was. Blijft het opmerkelijk dat dat aanbod ook niet gedaan is nadat de wet is ingegaan. Dat klopt wel, zegt Serva Dollenkamp van Continuon. Die vergoeding moet namelijk bij Continuon worden aangevraagd: die zorgt voor het transport.

Maar goed: iedereen heeft bij Nuon nu de keuze uit óf een terugleververgoeding of een opwekvergoeding. Voorwaarde is wel dat wie voor een terugleververgoeding in aanmerking wil komen, een meter met retourtelwerk moet hebben én het aan moet melden bij netwerkbeheerder en stroomleverancier. Bij die keuze moeten ook de eenmalige kosten voor het activeren van het teruglevertelwerk meegeteld worden (86 euro) en de iets hoger kosten voor de meetdienst. Iedereen moet dus goed afwegen wat voordeliger is: een (gemiddelde) opwekvergoeding of de werkelijk geleverde zonne-energie laten uitbetalen.

De heer Van der Velde is blij met de duidelijkheid die hij nu heeft, maar moet wel een zure conclusie trekken. “Heel veel mensen hebben net als ik drie of vier paneeltjes aangeschaft en voor hen zal het weinig aantrekkelijk zijn om gebruik te maken van een vergoeding, vanwege de meerkosten die het met zich meebrengt.” Resteert alleen het voordeel van de zonne-energie die op het moment van opwekken direct wordt verbruikt."

© Noordhollands Dagblad, 6 maart 2006.

Pijnpunten Polder PV n.a.v. bovenstaand artikel:

• Hoezo "geeft het terugdraaien problemen"??? Geen enkel probleem hoor, gaat al jaren goed zo! In de U.S.A. en in Vlaanderen is dit de normaalste zaak van de wereld en wordt deze situatie zelfs met marktondersteuningsmaatregelen bevorderd.
  
  
• Volgens een recent organogram van NUON wat ik in handen kreeg, valt de dienst "Monitoring" juist onder NUON Customer Care Center, en niet onder Continuon Netbeheer! Echter, de "Meetdienst" op de jaarnota's valt wel onder het hoofdstuk netbeheer! Als u hier nog wijs uit wordt, mag u aan simpelmans polderjongen uitleggen hoe het zit. Rieken doet het in ieder geval, en niet naar viooltjes!
  
  
• De "persvoorlichters" Mandy Ros en Serva Dollenkamp komen we vaker tegen als er weer eens iets over energieboer NUON en/of netbeheerder Continuon gepubliceerd wordt. Mevrouw Dollenkamp zit soms op de "NUON-stoel", en de laatste tijd heel vaak op de stoel van de netbeheerder Continuon. Deze "bedrijven" zouden volgens de DTe strict van elkaar gescheiden moeten zijn. Zet daar maar weer een potje zout naast...
  
  
• “Dan hebben wij geen zicht meer op hoe het verbruik verloopt. Met drie telwerken krijgen we dat overzicht wel.” Dit is te bizar voor woorden:
  
  (1) NUON heeft helemaal niks te maken met "hoe het verbruik verloopt", want ze moeten volgens de wet het gesaldeerde verbruik factureren, en ze mogen niet "voor de saldering uit" het bruto verbruik in rekening brengen! Ze horen gewoon hun mond dicht te houden totdat ze het gesaldeerde verbruik en de originele meterstanden van de netbeheerders krijgen, en die moeten gewoon op de nota overgenomen worden. Alle vastrechten worden gewoon over de boekingsperiode berekend, ALLE verbruiksgerelateerde variabele elektrakosten (kWh tarieven) worden over het gesaldeerde verbruik berekend!
  
  (2) Hoezo, drie telwerken? Wel eens van huishoudens met een enkeltarief meter gehoord, bij NUON ook wel bekend als Continutarief? Die (meestal zuinig levende) huishoudens hebben bij teruglevering van zonnestroom recht op een meter met slechts twee "in werking gestelde" telwerken, niet drie, omdat er voor drie telwerken inmiddels alweer EURO 15,50/jaar (incl. BTW) meer vastrecht in rekening gebracht wordt dan voor twee! Zie daarvoor het door de Werkgroep Zonne-energie Fryslân uit de NUON burelen tevoorschijn getoverde nieuwe tarievenoverzicht voor 2006 wat persvoorlichtster Mandy Ros eigenlijk uit haar hoofd moet kunnen opdreunen!!!
  
  
• "... eenmalige kosten voor het activeren van het teruglevertelwerk ... 86 euro." Wat is dat voor windhandel? Dit is echt bij de beesten af! Een teruglevertelwerk hoort het gewoon altijd te doen of bij gedwongen plaatsing van die meters kosteloos geactiveerd te worden. Over gedwongen winkelnering gesproken! The LIMIT!
  
  
• Als ik meneer Van der Velde was zou ik helemaal niet zo blij zijn! Wat is hij nu feitelijk opgeschoten met dit rampverhaal? Hij heeft helemaal niks en als hij zijn legitieme claim op saldering wil verzilveren mag hij bijbetalen van NUON! Dit is schandalig! DTe, doe hier wat mee!
  
  
• Tenslotte: resteert het "voordeel" van eigenverbruik van zelf opgewekte zonnestroom. Nou, klaar ben je op een mooie zomerse dag, of als je wekenlang op vakantie bent midden in de zomer. Alle overproductie zou je dus naar kunnen fluiten! Dan kunnen we die hele netkoppeling wel afschaffen en net als het Zonnehuis in Castricum die elektrameterkast gaan afsluiten en het hele huis vol milieuvervuilende accu's gaan zetten. Dom, dom, dom. Netkoppeling is hartstikke slim, mits de teruglevering aan het net goed geregeld is. Zolang de wetgever dit structureel laat versloffen, is er voor decentrale energieopwekking in Nederland geen toekomst en dat moet AFGELOPEN WEZEN!
  
  
• Polder PV heeft gezegd. Ugh! Stelletje .....

14 november 2005: Nog steeds verwarring over stadsverwarming. Jan Corba van de Wijkraad van de Stevenshof in Leiden schreef een reactie op het artikel van ten Hoopen van 22 oktober 2005 in het Leidsch Dagblad. Deze reactie werd in dezelfde krant van 14 november 2005 geplaatst:

"Wijkraad gaat op bezoek bij Nuon

Jan Corba
Wijkraad Stevenshof

Eindelijk begint het bij de landelijke politiek ook door te dringen dat afnemers van stadsverwarming de dupe zijn van de energieleveranciers die onduidelijk opgebouwde of te hoge tarieven in rekening brengen aan de consument. Dat maak ik op uit de krant van 22 oktober. In Leiden zijn met name huishoudens in de Stevenshof hiervan de dupe, getuige de informatie die Peter Segaar heeft verzameld en op zijn website heeft gezet (www.polderpv.nl).

Peter Segaar is al bijna een jaar met Nuon, en andere betrokken instanties, in contact (lees conflict) over de ondoorzichtige tarieven, misleidende reclame, onterechte posten op de (eind)afrekening etc. en krijgt hier onvoldoende of geen respons op. De reacties van Nuon zijn vaak nietszeggend of in elk geval geen antwoord op de vragen. De gehele gang van zaken is terug te vinden op zijn website onder de ‘Nuon soap’.

Vanwege deze problematiek heeft de wijkraad van de Stevenshof besloten om hier binnen de wijk onderzoek naar te doen waarbij men al snel tot de conclusie kwam dat genoemde problematiek voor alle huishoudens van de Stevenshof van toepassing is. Om die reden informeert en mobiliseert de wijkraad van de Stevenshof de bewoners en heeft contact gezocht met Nuon om opheldering te krijgen over bovengenoemde zaken. Het lijkt erop dat Nuon niet erg happig is om tekst en uitleg te geven, wat blijkt uit de informatie op genoemde site, maar ook bijvoorbeeld uit de informatie van de Stichting NMD (niet meer dan) uit Almere (www.nietmeerdan.nl) die al een jaar of vijf met Nuon in contact is met betrekking tot het onderwerp. Uit deze informatie zou men kunnen concluderen dat de consument niet serieus wordt genomen en dat de politiek hier het breekijzer moet worden. Mogelijk dat ook de Leidse politiek zich hier nuttig zou kunnen maken. Of de politiek in de toekomst de oplossing zal brengen valt echter nog te bezien. Tot dat moment blijft de rekening in elk geval te hoog of het moet zijn dat Nuon zijn verantwoordelijkheid neemt en de consument serieus gaat nemen.

Naschrift redactie: De laatste ontwikkeling in de discussie tussen de Wijkraad Stevenshof en Nuon is een afspraak voor een gesprek op 25 november. Een afvaardiging van de Wijkraad ontmoet dan Maarten Steinebach, directeur van Nuon Warmte."

© Leidsch Dagblad, 14 november 2005.

Bij het artikel ook een leuke oude archieffoto van Hielco Kuipers van de aanleg van een van de stadsverwarming buizen, met de tekst: “De aanleg van de stadsverwarming in Leiden. Het laatste woord is er nog niet over gezegd.”

Naschrift Polder PV: subtitel klopt niet (Steinebach komt thuis bij Polder PV), en de "affaire" ging in eerste instantie over die bizarre facturatie van de gas vastrechtkosten (nog steeds niet opgelost), maar werd ook steeds meer een verhaal over de absurd gestegen stadsverwarming kosten (met name het vastrecht).

oktober 2005: "Natuurrand offeren voor zandwinning". Een al wat ouder doch interessant artikel wat ik kreeg doorgespeeld van de Ideewinkel van Margje Vlasveld (Leiden) uit het Limburgs Dagblad (oktober 2005) van de hand van Frans Dreissen. Het merkwaardige bericht gaat over de winning van grondstoffen voor de zonnecelfabricage in Limburg:

"Door de sterk toenemende vraag naar zilverzand, zou er in de groeven Heerlen en Landgraaf wel eens meer ontgrond kunnen worden dan nu gepland. De vraag naar zonnecellen en microchips neemt ieder jaar sterk toe. Het ontbreekt de siliciumproducenten echter aan de grondstof zilverzand.

De Brunsummerheide is een kwetsbaar en beschermd natuurgebied. Dat moet worden gekoesterd. Vindt ook gedeputeerde Martin Eurlings. Maar hoe ver moet je gaan met die bescherming? Eurlings zwengelt de discussie aan. Als de economie erom vraagt en er flink wat nieuwe werkgelegenheid in de regio kan worden gecreëerd, durft hij best een deel van de natuurranden daarvoor op te offeren.

"Als het zilverzand is gedolven en het gebied heringericht, dan wordt het daarna toch weer teruggegeven aan de natuur. Dan ook zullen zich daar nieuwe en wellicht unieke biotopen kunnen ontwikkelen. Probleem is natuurlijk de 'time in between'. Wil je echter een stukje welvaart, dan kun je niet alleen maar plussen hebben."

De dialoog over (meer) afgraven laait weer op nu het Utrechtse bedrijf Econcern goede mogelijkheden ziet om in Limburg een siliciumfabriek te bouwen. Met de bouw ervan is een investering van 200 à 300 miljoen euro gemoeid. Het Chemelotterrein in Sittard-Geleen lijkt met de stroom- en waterstofvoorzieningen binnen handbereik het best geschikt als vestigingslocatie. Maar ook Avantis in Heerlen wordt nog niet helemaal uitgesloten. "De nabijheid van de Solland zonnecelfabriek is niet perse het doorslaggevende selectiecriterium voor een locatie. Dat wordt eerder bepaald door de aanwezigheid van energiebronnen en transportmogelijkheden", aldus een woordvoerder van Econcern.

Zonnecellenfabrikant Solland Solar zou wel een van de grotere afnemers kunnen worden. Solland is momenteel bezig om een tweede productielijn in te richten. De huidige vraag naar zonnecellen zou al vier lijnen kunnen rechtvaardigen. Maar daarvoor ontbreekt het Solland aan het noodzakelijke silicium. "Er is gewoon een groot tekort in de wereld", zegt bestuursvoorzitter Van Wijk.

Een siliciumfabriek in Limburg zou meer hoogwaardige bedrijven naar Avantis kunnen lokken. Die wederom zouden flink wat werkgelegenheid in deze regio kunnen genereren.

De zanddelvers in de regio, onder wie Sigrano en Beaujean, zijn hevig geïnteresseerd in de plannen van Econcern. Sigrano heeft met name onder de mijnsteenberg nog zo'n drie miljoen ton zeer hoogwaardig mioceenzand. Ook Beaujean heeft behoorlijk wat voorraad. W. Lieben van Sigrano: "Het is een nieuwe markt voor ons. Ik weet ook niet hoeveel ton zo'n siliciumfabriek nodig heeft. Het is voor mij daarom ook nog niet helder of onze huidige concessiegebieden toereikend zijn"."

22 oktober 2005: Rekening voor stadsverwarming veel te hoog. Daar begon polderjongen inmiddels ook wel achter te komen (met name via de door mij samengestelde grafieken over prijsontwikkeling stadsverwarming in de NUON Soap), maar goed dat dat eens dik in de pers komt. En nog meer gaat komen, als het aan vele getroffenen ligt. In dezelfde krant als in het hieronder genoemde artikeltje een fors bericht van de hand van Jan ten Hoopen van het CDA (paar zetfoutjes verwijderd):

"Energiemarkt. Consumenten betalen veel te veel voor het afnemen van stadsverwarming. Energiebedrijven misbruiken hun monopoliepositie op dit deel van de energiemarkt.

De kranten staan vol van stijgende energieprijzen. Energie-aanbieder United Consumers gaat uit van een prijsstijging voor energie van driehonderd euro per huishouden per jaar. Voor gezinnen met een grote woning kan dat oplopen tot wel vijfhonderd euro. Tal van energiespecialisten waarschuwen dat de energieprijzen in de komende periode aanzienlijk zullen stijgen. Een andere reden voor het hoge prijskaartje voor energie is de winstmarge die energieaanbieders vangen. Zo strijken energiebedrijven die stadsverwarming aanbieden vaak enorm hoge winsten op, terwijl de consument de rekening krijgt voorgeschoteld. Deze winsten kunnen en moeten omlaag. Dit zal de afnemers van stadsverwarming die nu nog veel te veel betalen een behoorlijke besparing opleveren. Deze kan oplopen tot honderden euro's per jaar.

Stadsverwarming is te vinden in bijna alle grote steden, zoals Rotterdam, Den Haag, Amsterdam, Utrecht en Eindhoven, maar ook in plaatsen als Leiden en Purmerend. Op dit ogenblik zijn ruim 300.000 huishoudens overigens vaak zonder hiervan bewust te zijn aangesloten op stadsverwarming. Het aantal woningen met stadsverwarming zal bovendien de komende jaren sterk groeien. Zo worden binnenkort in de regio Rotterdam 50.000 woningen en bedrijven aangesloten op een warmtesysteem met restwarmte uit het havengebied. Tot dusverre lijkt alles goed. Het probleem is echter dat het aanbod van stadsverwarming niet gebeurt via een vrije markt, er is sprake van een monopolie. Consumenten kunnen dan ook niet kiezen. Zij zijn dus gebonden aan de prijzen en voorwaarden die het energiebedrijf hen oplegt. In plaatsen als Almere, Houten, Amstelveen en Enschede klagen burgers, ondersteund door lokale overheden, over de zeer hoge prijzen voor warmte.

Stadsverwarmingprojecten in Nederland zijn daarom inmiddels zéér winstgevend. Door saneringsoperaties en talrijke overheidssubsidies zijn de voorheen verliesgevende warmteprojecten thans, op een enkele uitzondering na uiterst lucratief. Uit een rapport van de Rekenkamer komt naar voren dat de warmteprojecten vele tientallen procenten winst maken, oplopend tot wel 70%. Een medewerker van een energiebedrijf spreekt in de media zelfs over winsten van wel 95%. Concreet betekent dit voor een consument, uitgaande van een energierekening van 1200 Euro en een winstmarge van 70%, dat hij jaarlijks 840 euro te veel betaalt.

Deze cijfers zijn verontrustend. De afnemer van stadsverwarming is het kind van de rekening. Hoewel de kosten voor het aanbieden van stadswarmte veelal lager zijn dan van andere energievormen, krijgt de consument een hogere rekening voorgeschoteld. Terwijl toezichthouders, zoals de NMa en de OPTA, bij dit soort netwerksectoren uitgaan van op kosten gebaseerde tarieven met een winstopslag van hooguit 8%. Dergelijke enorme winstmarges, die uitvloeisel zijn van commercieel gerichte energiebedrijven, zijn maatschappelijk onaanvaardbaar. Om dit te veranderen hebben wij in de kamer een initiatiefwetsvoorstel ingediend dat op dit moment in behandeling is. De Algemene Rekenkamer doet een aanvullend onderzoek om de aard van de problemen en de te hoge rekeningen verder in kaart te brengen. Dit aanvullende onderzoek moet meer inzicht verschaffen in de winstmarges van energiebedrijven. In een tijd waarin de energieprijzen voor gezinnen de pan uit rijzen, is het ook noodzakelijk om de praktijken van commerciële monopolisten goed tegen het licht te houden.

Stadsverwarming lijkt de melkkoe te zijn van energiebedrijven die winst maken ten koste van burgers die nergens anders heen kunnen. De Warmtewet zal aan deze praktijk definitief een einde moeten maken. De consument heeft recht op een eerlijk prijskaartje voor energie."

Jan ten Hoopen is lid van de CDA-fractie in de Tweede Kamer en initiatiefnemer van het wetsvoorstel Warmtewet.

© Leidsch Dagblad, 22 oktober 2005.

22 oktober 2005: Blauwe stroom uit spuisluis. Leuk artikeltje over een nieuwe duurzame energie variant in het Leidsch Dagblad:

"Den Oever - In één van de spuisluizen in de Afsluitdijk bij Den Oever is het bedrijf Teamwork Technology er in geslaagd elektriciteit op te wekken met een onderwaterturbine, de Tocardo 2800. Het betreft een internationale primeur. De volgende stap is plaatsing van een serie Tocardo's, bijvoorbeeld in het Marsdiep tussen Den Helder en Texel.

Tocardo's in zee, spuisluizen, of rivieren maken gebruik van de getijden of de vrije waterstroom. Die brengt de onder het wateroppervlak geplaatste turbines in beweging. De gegenereerde energie wordt via elektromotoren omgezet in elektriciteit. De Tocardo in de spuisluizen bij Den Oever had twee rotorbladen, met een diameter van 2,8 meter. Volgens directeur Hans van Breugel van het ingenieursbureau Teamwork Technology, vergt een kleine Tocardo weinig onderhoud. Het systeem is daardoor heel geschikt voor toepassing in ontwikkelingslanden. Als in de helft van alle spuisluizen van de Afsluitdijk turbines geplaatst worden, kan volgens Van Breugel met gemak 1,5 megawatt elektriciteit opgewekt worden. Genoeg voor 1000 à 1500 huishoudens. Met grote Tocardo's in zee kan in de getijdenstroom nog veel meer elektriciteit opgewekt worden. Onderdeel van de proef bij Den Oever was een vismonitoringsprogramma. Milieuorganisaties vreesden dat de onderwaterturbines gehakt zouden maken van de vissen. Daar is in de praktijk niks van gebleken. De rotorbladen van de Tocardo draaien zo langzaam dat vissen er gemakkelijk voor uit kunnen wijken."

© Leidsch Dagblad, 22 oktober 2005.

21 oktober 2005: Zonnepanelen duurzaam en concurrerend. N.a.v. een bizar stukje in Nieuwsblad Stromen van 7 oktober over de vermeende onduurzaamheid van zonnestroom, heeft Professor Wim Sinke (ECN, Petten) de pen ter hand genomen en een vernietigende en verhelderende reactie geschreven. Hieronder de integrale tekst, onder het hoofdje "Opinie" verschenen, en met toestemming van de redactie van Nieuwsblad Stromen overgenomen. Waarvoor hartelijk dank!

"In het vorige nummer van Stromen is in de rubriek “De Onderstroom” onder de titel “Zonne-energie niet clean” een bericht uit dagblad De Standaard besproken. Daarin werd de twijfel uitgesproken of zonne-energie duurzaam is en ooit zal kunnen concurreren met andere bronnen. In een eerste reactie geeft David Uitdenboogaard van Nuon aan dat hij wel degelijk gelooft in de toekomst van zonne-energie en dat zijn bedrijf daarin investeert. Wij delen de visie van Uitdenboogaard en willen die graag onderbouwen met informatie uit recent verschenen documenten.

Rap tempo
Moderne zonnepanelen voor grootschalig gebruik ontwikkelen zich in rap tempo tot producten met een korte energieterugverdientijd (nu twee tot drie jaar en binnenkort nog een stuk korter) en een uitstekend milieuprofiel. (Zie www.ipcrystalclear.info/paginas/publications.aspx voor de resultaten van een recente analyse van productieprocessen). Reductie van materiaalgebruik en waar mogelijk vermijden van het gebruik van schadelijke of schaarse materialen staan daarbij centraal. We zijn nog niet klaar, maar de aandacht voor integrale duurzaamheid bij onderzoek, ontwikkeling en productie was nog nooit zo groot en succesvol als nu.

Verder bestaat onder deskundigen brede consensus dat de prijs van zonnepanelen en complete systemen kan en zal dalen tot een niveau waarbij zonnestroom kan concurreren met conventioneel opgewekte elektriciteit*. In het recent verschenen strategiedocument van het Europese Photovoltaic Technology Platform, “A Vision for Photovoltaic Technology”wordt een duidelijk beeld geschetst van de enorme ontwikkelingsmogelijkheden van zonne-energie, zowel wat betreft de technologie als de markt (www.europa.eu.int/comm/research/energy/pdf/vision-report-final.pdf). Concreet wordt verwacht dat de prijs van zonne-energiesystemen zal kunnen dalen van de huidige 4-5 naar 0,5-1 euro per Wattpiek op lange termijn. Dat laatste komt overeen met opwekkosten van 0,025-0,10 euro per kWh, afhankelijk van systeemsoort en geografische locatie. In de recent verschenen Roadmap Zonnestroom van de Nederlandse branchevereniging Holland Solar (een samenvatting is gratis verkrijgbaar via het secretariaat van de vereniging) is dit in een grafiek samengevat.

In Nederland zal zonnestroom tussen 2015 en 2020 kunnen concurreren met consumentenprijzen voor elektriciteit. In zuid-Europa, met name Italië, is dat al rond 2010 het geval. Op langere termijn kan zonnestroom de concurrentie aan met groothandelsprijzen. Autonome zonnestroomsystemen concurreren overigens al vele jaren met succes op plaatsen waar geen elektriciteitsnet is.

Nederland en Europa staan in hun visie niet alleen in de wereld. Het Japanse NEDO (New Energy Development Organisation) schetst in zijn roadmap “PV2030” een minstens zo optimistisch beeld (zie www.nedo.go.jp/english/archives/161027/pv2030roadmap.pdf). Daarbij merken we op dat Japan de reputatie heeft zijn doelstellingen en ambities op dit gebied voor 100 procent waar te maken.

Concurrerend
Samenvattend, zonnestroomsystemen en hun productieprocessen ontwikkelen zich snel en verdienen in toenemende mate het predikaat “integraal duurzaam”. Autonome zonnestroomsystemen zijn reeds concurrerend en netgekoppelde systemen zullen in de komende jaren in steeds meer landen en markten de concurrentie met andere bronnen aankunnen. Over tien tot vijftien jaar kost elektriciteit uit zonnecellen net zoveel als elektriciteit uit het net. Met de woorden van Holland Solar: de wereld kiest voor zonnestroom en Nederland ook."

Wim Sinke namens ECN Zonne-energie

Bron: © Nieuwsblad Stromen 7(18)/21 oktober 2005: p. 5. Overgenomen met toestemming van de redactie.

*Niet opgenomen in het oorspronkelijke artikel, maar bijgevoegd door de hoofdredacteur: zie grafiek op de PV-nieuwspagina.

29 september 2005: "Sigaartje?". Neen, geen fout gespelde achternaam van de niet-rokende webmaster (hoewel die vergissing nog wel eens voorkomt). Maar een leuk stukje van Paul van der Kwast in de Intermediair. Om Polder PV's "probleem met de gas/oliekoppeling" nog maar eens vanuit een andere hoek te bekijken (zie ook berichten op de duurzame energie nieuwspagina's, met name die van 6, 9, 11 en 29 september 2005, om de zaken in perspectief te blijven zien):

"Als de olieprijzen hoog blijven, worden Nederlanders daarvoor gedeeltelijk gecompenseerd. Dat beloofde Balkenende eind vorige week.

Volgens voorstanders van zo'n regeling kan de overheid dat makkelijk betalen, want dure olie betekent automatisch hogere aardgasopbrengsten voor de staat. Maar volgens minister Zalm van Financiën is dat onzin. Weliswaar vallen de aardgasbaten dankzij de dure olie hoger uit, maar de hoge olieprijs remt de economische groei af, waardoor de belastinginkomsten tegenvallen. Voor de overheid is een olieprijsstijging budgetneutraal.

En wat betekent zo'n compensatie voor u en mij? Helemaal niets. Het subsidiëren van dure energie - wat het is in feite - is een grote schertsoperatie. Ga maar na: alle Nederlanders hebben last van de duurdere energie - iedereen heeft immers elektriciteit en verwarming - dus worden alle Nederlanders gecompenseerd. Door de overheid. En hoe komt die overheid aan zijn geld? Van ons allemaal. Wie rijk is, betaalt veel belasting, zal doorgaans meer energie verbruiken en profiteert dus meer van zo'n compensatie dan wie arm is, minder belasting betaalt en weinig energie verbruikt. Kortom, een sigaar uit eigen doos. De enigen die er op vooruit zouden gaan, zijn de extra ambtenaren die met de uitvoering worden belast."

© Intermediair nr. 39, 29 september 2005: p. 11.

Naschrift PJS: Er is trouwens wel wat af te dingen op de aannames van Zalm, want wie zegt dat de netto effecten van de olieprijsstijging "budgetneutraal" zullen uitpakken? Dat zal van vele factoren afhangen, dus dat moeten we nog maar zien. Wie gaat al die factoren becijferen en wie mag het resultaat straks vol trots presenteren en wat voor informatie zal daar niet mee naar buiten gebracht worden?

Tenslotte nog een zeer saillant detail: de gevolgen van financieel (wan-)beleid mogen hier opeens dus wel voor de gehele overheid op een hoop gegooid worden (zeg maar "gesaldeerd" worden). Ik breng u nog maar weer eens die schandalige opmerking van Economische Zaken in herinnering die gemaakt werd n.a.v. de stelling van de Zonnestroom Producenten Vereniging dat door de BTW en andere belastinginkomsten de grootschalige introductie van zonnestroom in Nederland juist heel goedkoop zou kunnen zijn: "... worden belastinginkomsten en de uitgaven van de departementen in de begroting nooit op een dergelijke manier tegenover elkaar gezet."* Aha, nu mag dat dus blijkbaar wel. Als het hun uitkomt. Gelijke monnikken, gelijke kappen, a.u.b.! Ontkoppelen die gasprijs, pronto!

* Zie Power to the People nr. 1(6), december 2004, p. 7, 1e kolom bovenaan. Te downloaden van http://www.zonnestroomproducenten.nl/paginas/nieuwsbrieven.htm.

28 september 2005: "Zonne-energie voorlopig nog slapende reus". Uit de serie "Energie", aflevering 5: zonne-energie, door verslaggever Bert de Jong van het Leidsch Dagblad van 28 september 2005. Inclusief minithema "Texel" (stukje onderaan het artikel).

"PETTEN - Voor niets gaat de zon op. Het is goed te weten dat in Nederland in principe genoeg zonnestroom opgewekt kan worden om het huidige elektriciteitsverbruik te dekken. Zonne-energie heeft van alle duurzame energiebronnen ook de hoogste aaibaarheidsfactor. Maar de markt stagneert. Fotovoltaïsche zonne-energie, waarbij (zon)licht direct wordt omgezet in elektriciteit, is momenteel domweg te duur.

Hoewel je hier en daar al wel zonnepanelen op daken ziet, of als gevelbekleding, speelt zonnestroom in ons land een zeer ondergeschikte rol. De bijdrage aan de energiemix is bijna niks. Paul Wyers, unitmanager zonne-energie bij het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN): "We waren ooit koplopers. Terwijl in de landen om ons heen zonne-energie geweldig groeit, dreigt Nederland de boot te missen. het gevolg van een grillig subsidiebeleid." Dat subsidiebeleid heet 'alles of niks'. Op het ene moment konden kopers van zonnesystemen een flinke bijdrage krijgen van het Rijk. Het liep storm en de panelen konden niet aangesleept worden. Prompt draaide de overheid de kraan dicht, tot op de dag van vandaag. Wyers: "Een startende markt van onder andere installatiebedrijfjes is volledig ingezakt." De zonnesubsidie werd slachtoffer van het eigen succes.

In Duitsland, België, en Spanje krijgen particulieren en organisaties wel stimuleringssubsidies. Vooral in de vorm van aantrekkelijke vergoedingen voor elektriciteit die aan het net wordt geleverd. Daar zie je groeipercentages van 50 procent of meer per jaar. Er ontwikkelt zich een volwassen bedrijfstak. "Bij ons lijkt zonnestroom te blijven steken in hobbyisme, wereldwijd gaat er jaarlijks 7 miljard euro in om", aldus Wyers. Voor de productie van zonnepanelen is silicium de belangrijkste grondstof. Silicium wordt gemaakt uit siliciumoxide. De wereldvoorraad is oneindig groot.

Zonder subsidie legt zonnestroom het dik af tegen elektriciteit die met behulp van bijvoorbeeld kolen is opgewekt. Wyers becijfert dat een kilowattuur zonne-energie momenteel 50 eurocent kost, tegen twee eurodubbeltjes voor gangbare stroom uit het stopcontact. Toch gloort er hoop aan de einder. Zonne-energie staat qua ontwikkeling niet stil. Het rendement van de panelen neemt toe en de kostprijs daalt door omzetvergroting. In 1982 zetten zonnepanelen 9 procent van het licht om in stroom. De huidige generatie haalt een rendement van 16 procent. En 20 procent is onder handbereik. Tegelijkertijd daalt de prijs. Zonnepanelen zijn de afgelopen tien jaar al 50 procent goedkoper geworden. Desondanks is een particulier voor een flink zonnesysteem inclusief randapparatuur, groot genoeg om in de eigen elektriciteitsbehoefte te voorzien, pakweg 20.000 euro kwijt. Een fors bedrag dat je niet één twee drie terug verdient. Al gaat dat sneller naarmate de nota's van de energiebedrijven verder stijgen. Zonaanbidders schetsen met die ontwikkelingen in het achterhoofd een rooskleurig toekomstbeeld. Wyers toont een grafiek die laat zien dat het, met dalende prijzen voor zonne-energie en oplopende tarieven voor fossiele energie, vanaf 2015 ook zonder subsidie heel interessant wordt daken massaal te voorzien van zonnesystemen. Een andere grafiek laat in 2050 een kwart van de elektriciteitsbehoefte opgewekt worden met behulp van zonlicht. Zonne-energie komt in de eerste plaats in de bebouwde omgeving tot zijn recht. Op met name zuid gerichte daken is ruimte om 400 km² zonnepanelen te plaatsen. Langs wegen, dijken en op industrieterreinen is plek voor nog eens 200 km² zonnepanelen.

Panelenactie op Texel groot succes
Waddeneiland Texel wil op termijn alle energie betrekken uit duurzame bronnen. Daar behoort ook zonne-energie toe. Twee jaar geleden, toen de aanschaf van zonnepanelen nog gesubsidieerd werd, organiseerde GertJan Schoorl samen met de gemeente en landelijke vereniging Zonnestroom een straatactie. De straatactie had tot doel zoveel mogelijk particulieren ertoe over te halen een zonnesysteem aan te schaffen. Naast de rijkssubsidie van 70 procent beloofde de leverancier 10 procent kwantumkorting. Een riant aanbod, dat effect sorteerde. Schoorl wist tientallen Texelaars enthousiast te maken. Buren, kennissen, familieleden. Hij bracht vijfhonderd zonnepanelen aan de man. Sommigen plaatsen er vier op het dak, een enkeling veertig. Zelf heeft hij er 25 gekocht. "Ik had er wel meer willen hebben. Want 25 is te weinig om de eigen elektriciteitsbehoefte helemaal te dekken, ik haal circa 30 procent. Maar het dak is vol." Dankzij de subsidie is op Texel de aanschafprijs van de panelen in luttele jaren terugverdiend. Daarna gaan ze nog zeker een jaar of tien mee, en is het genieten geblazen. Door de zonnestroom nemen de eigenaren minder elektriciteit af van de energiebedrijven, wat flink scheelt op de stroomnota. Als ze op topdagen qua productie een energieoverschot hebben, en dat retour leveren aan het elektriciteitsnet, zien ze de stroommeter zelfs teruglopen. Schoorl is tevreden over de panelen plus de randapparatuur. "Het is technisch hoogwaardig spul. Het functioneert inmiddels twee jaar, storingen zijn er nauwelijks." Hij betreurt het dat de subsidie is afgeschaft. "Zo'n actie maakt mensen energiebewuster."

© Leidsch Dagblad, 28 september 2005

8 september 2005: "Zonnecollector kijkt kunst af bij planten".

Artikel in Intermediair nummer 36 (2005), als onderdeel van het door Kees Versluis geschreven hoofdartikel "Technieken uit de natuur helpen ingenieurs over hobbels. Gejat van de gekko" (pp. 40-43; overname met toestemming). Met aansluitend 2 lezersreacties uit het nummer van 29 september 2005, en een e-mail wisseling tussen de webmaster van Polder PV en de auteur van het artikel.

"Zonne-energie is mooi, maar duur. Volgens velen wordt zij daarom nooit rendabel. Tenzij we de fotosynthesetruc van planten weten te kopiëren.

Hoe zeer milieuactivisten het ook propageren, de huidige techniek om zonlicht om te zetten in energie wordt waarschijnlijk nooit rendabel, zal iedere betrokken wetenschapper toegeven als hij heel eerlijk is. Zonnecellen zijn namelijk duur en kwetsbaar en hun efficiëntie neemt na een aantal jaren snel af. Bovendien is het meest gebruikte type (op basis van dunne laagjes silicium) redelijk uitontwikkeld. Een moderner type (de fotovoltaïsche zonnecel) is wellicht meer veelbelovend, maar voorlopig nog een stuk duurder en minder efficiënt dan het ouderwetse type.

Hoeveel beter doet de natuur het. Zowel planten als bacteriën zetten zonlicht en koolstofdioxide om in suiker (opgeslagen energie) en zuurstof. Dat gebeurt via tientallen razendsnel verlopende chemische kettingreacties. Daar komt geen duur silicium bij kijken, het gebeurt allemaal op basis van organische verbindingen.

De afgelopen twintig jaar hebben wetenschappers dat fotosyntheseproces steeds beter in kaart gebracht, vertelt Rienk van Grondelle, hoogleraar biofysica aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hij en collega's houden zich nu bezig met de vraag hoe ze die plantentrucs kunnen kopiëren en zo veel betere zonnecellen maken dan de huidige. Als het lukt, heeft het grote voordelen: zonnecellen worden efficiënter, duurzamer en vooral goedkoper.

De technische problemen met zonnecellen op basis van organische moleculen als chlorofyl zijn groot, dat geeft Van Grondelle toe. "En hoe fotosynthese bij planten precies werkt, is ook nog steeds niet helemaal doorgrond." Maar dat het uiteindelijk gaat lukken, daarvan is Van Grondelle overtuigd. "Over tien jaar hebben we een eerste prototype van een bio based zonnecollector aan de gang, is mijn verwachting."

Het is het enige serieuze alternatief voor de steeds schaarser en duurder wordende olie en steenkool, zegt de Amsterdammer. De huidige alternatieve energiebronnen zijn eenvoudig te beperkt en duur. Daarvan is de Amerikaanse overheid het afgelopen jaar ook doordrongen geraakt, meent de Amsterdamse wetenschapper: kopiëren van het plantaardige fotosyntheseproces is de enige oplossing voor het nakende energieprobleem. "Het United States Department of Energy heeft bij het Congres een voorstel ingediend om miljarden voor onderzoek hiernaar vrij te maken. Dat is een doorbraak van het besef dat we op energiegebied radicaal andere wegen moeten inslaan, trucs moeten afkijken van de natuur.""

© Intermediair nr. 36, 8 september 2005: p. 43.

Lezersreacties, geplaatst dd. 29 september 2005 in Intermediair nr. 39: p. 5.

"In uw artikel wordt beweerd dat het vervaardigen van zonnecellen op basis van chlorofyl een noviteit betreft. Dit soort zonnecellen op basis van chlorofylachtigen is al een oude uitvinding die in 1991 door Prof. Grätzel van de Universiteit van Lausanne en de onderzoeker B. O'Reagan nieuw leven werd ingeblazen. Een succesvolle doorbraak is in deze onderzoeksgroep geleverd door het toepassen van een synthetische kleurstof als verbetering van chlorofyl in dit type van zonnecellen (dye-sensitized solar cells) en door de structuuropbouw van de actieve componenten in deze zonnecel af te kijken van de stapeling van bladgroenkorrels in planten. Genoemde zonnecellen zijn ook als bouwpakket verkrijgbaar met als titel 'Make your own solar cell' (voor de Nederlandse versie: 'Met zonnestralen spanning uit een sapje halen'). Uitgebreidere informatie kan gevonden worden op: www.mansolar.nl."
P.M. Sommeling, M. Spath

"Allereerst de complimenten voor het artikel; er valt nog een hoop te innoveren. Met name de fotosynthesetruc lijkt me een mooie mindgame voor de onderzoekers. Ik hoop echter dat ze niet alleen naar de veel efficiëntere opwekking van energie door planten kijken, maar ook naar het veel efficiëntere gebruik ervan. Ik heb de vage indruk dat de mens op dit gebied nog ergens in de prehistorie vertoeft. We rijden al honderd jaar één op tien in auto's van meer dan duizend kilo en verstoken met gemak tweeduizend kubieke meter gas om tachtig kilo bot en vet schoon en op temperatuur te houden. Volgens mij heeft de natuur dit vernuftiger geregeld. Vogels die uren zweven op één Hollandse nieuwe. Beesten met een actieradius van honderden kilometers op basis van een paar happen gras. Je hoort geen enkel dier zeuren over te koud of te warm, dat hebben ze allemaal prima en efficiënt geregeld. High-tech huiden en vernuftige bouwwerken spelen hierbij een cruciale rol. Ooit van de compostvogel gehoord? Is lekker aan het ravotten in het bos, terwijl een hoop takken en bladeren zijn eieren warm houdt. Mocht u in uw research nog wat van deze efficiency-voorbeelden tegenkomen, dan houd ik me aanbevolen, ik zou er graag op www.nutscode.nl aandacht aan besteden."
Arno Vlooswijk

© Intermediair nr. 39, 29 september 2005: p. 5.

E-mail wisseling Polder PV <-> auteur Kees Versluis

9 september 2005

"Geachte heer Versluis.

Een paar correcties en aanvullingen n.a.v. het onderdeel "Zonnecollector kijkt kunst af bij planten" in het artikel "Gejat van de gekko" in IM 36, p. 43:

"Zonnecollector" is niet de gebruikelijke term voor zonnecellen cq. panelen die elektriciteit uit zonlicht opwekken, maar "zonnestroompaneel" (ter onderscheid van zonnecollectoren die zonlicht gebruiken voor het verwarmen van water)

"Duur" is een relatief en zeer subjectief begrip. We zitten midden in een energiecrisis en de peperdure, energieslurpende SUVs vliegen desondanks als warme broodjes de winkel uit. Elektriciteit kost echter nog steeds "maar" 20 eurocent per kWh. Als al die mensen nu zonnepanelen aanschaffen en die SUV de deur uitdoen, kunnen we pas van een "win-win" situatie spreken, zowel op milieuvlak als op het vlak van de huishoudportemonnee. Die SUV zuipt namelijk geld, vele malen meer dan de zonnestroompanelen ooit gekost hebben verminderd met het geld wat ze elk jaar weer (meer) opleveren!

"Nooit rendabel". Ik weet niet wie jullie raadplegen voor informatie over de stand van zaken, maar ik denk niet dat jullie dit van Professor Wim Sinke van het ECN in Petten gehoord hebben. De nieuwe Solutra zonneracewagen van de TU Twente kan al 225 Watt per vierkante meter paneeloppervlak produceren en er zijn talloze ontwikkelingen gaande die commerciële zonnecellen binnen een paar jaar tijd flink in rendement kunnen doen toenemen (is al jarenlang langzaam maar zeker aan het stijgen). Ik wek met "slechts" 10 zonnepanelen 70 procent van mijn jaarlijks elektriciteitsverbruik op! Hoezo, niet rendabel? Duitsland ligt er vol mee (300 MWp alleen al in 2004)!

"Zonnecellen zijn kwetsbaar". Onzin; ze worden meestal in stevige frames ondergebracht en kunnen tegen een stootje. Voor het zonnedak van de Floriade zijn gelamineerde, frameloze zonnestroompanelen gebruikt die met valproeven met tientallen kilo's zware zandzakken zijn getest op breuk. No problem.

"Efficiëntie neemt na aantal jaren snel af"???? Nog nooit van gehoord en blijkt ook niet uit eigen metingen. Er is na x jaren mogelijk een kleine vermindering van productie door veroudering, (ordegrootte van max. paar procent) maar "snelle afname"???

"... meest gebruikte type" = polykristallijne fotovoltaïsche zonnecellen
"... moderner type" Wordt hier soms "amorf silicium" bedoeld? Is OOK een fotovoltaïsche zonnecel, zonder kristalstructuur, wordt opgedampt (dus niet "DE fotovoltaïsche zonnecel")
andere nieuwere types zijn: monokristallijne fotovoltaïsche zonnecellen (geen aparte kristallen meer)
double en triple junction GaAs e.a. fotovoltaïsche zonnecellen (geen silicium meer als basis, deze worden in satellieten en voor de World Solar Challenge race in Australië gebruikt)
organische fotovoltaïsche zonnecellen (niet alleen met plantaardige pigmenten, maar ook met chemische fotoreaktieve stoffen)
fotovoltaïsche zonnecellen gebaseerd op plastic substraat en nanotechnologie (potentieel hoog rendement omdat ook infarood deel van het spectrum wordt omgezet)

etc., etc.: allemaal fotovoltaïsche (PV = photovoltaic solar energy conversion) zonnecellen dus

Er zijn ook nog veel efficiëntere vormen van zonne-energie winning, namelijk concentrated solar power (verhitten van vloeistoffen met parabolische spiegels) en zon-volgende systemen met zgn. Flatcon modules die middels fresnel lenzen het zonlicht 500-voudig bundelen op de best presterende (fotovoltaïsche) zonnecellen die er momenteel zijn ("III-IV" generatie); deze technologieën zullen hoogstwaarschijnlijk massaal ingezet gaan worden in woestijnachtige gebieden omdat de instraling daar het hoogst is en op maximale productie per m² wordt ingezet. Uiteraard met bijkomende problemen, zoals met alle technologieën.

Laat onverlet dat ik Grondelle cs. byzonder veel succes wens met zijn insteek, al zal dat met organisch materiaal een heidens karwei worden. Join the club, zou ik willen zeggen.

Het is overigens al veel langer bekend dat chemisch opgeslagen energie een van de meest effectieve vormen van energieopname en -opslag is. De mens gebruikt dat al sinds mensenheugenis en de natuur sinds er levende wezens op deze planeet rondzwerven. De activiteit die die energie beschikbaar maakt voor andere toepassingen heet: voedselopname. Planten slaan het zonlicht zeer efficiënt op. Vegetarïer zijn is zo gek nog niet en je moet van goede huize komen om de natuur te "verbeteren".

Met vriendelijke groet
Peter Segaar/Polder PV"

16 september 2005

"Beste Peter Segaar,

... Dank overigens voor uw kritiek en aanvulling. De woorden rendabel en duur zijn natuurlijk betrekkelijk. Dat zonne-energie op de vrije markt weinig kans maakt (ook in de toekomst) is een mening die veel deskundigen hebben.

Vriendelijke groet, Kees Versluis"

20 september 2005

"Geachte heer Versluis

Over de "rentabiliteit" tenslotte nog dit: de energiemarkt heeft dermate grote aantrekkingskracht op de machthebbers op deze aardkloot, dat deze NOOIT "vrij" zal worden. Zoals de meeste "markten" waar de nodige macht aan verbonden is (landbouw, toerisme, en de meest vernietigende bedrijfstak van allemaal, "defensie", etc.) omdat daar gigantisch veel geld mee gepaard gaat. De vrije markt is al net zo'n utopie/illusie als de veelvuldig bekritiseerde "linkse heilstaten", en het streven ernaar zal ook op niets uitlopen. Zonne-energie wordt ONDANKS dat het "duur" is, nu al massaal toegepast (tot in de U.S.A. aan toe) omdat mensen, (niet Nederlandse) politici en bedrijven er in GELOVEN, het mooi vinden, leuk, er creativiteit los komt, het goed is voor de werkgelegenheid, er een forse technologische impuls mee wordt gegeven, omdat het werkelijk een visie op de toekomst geeft, etc., etc. Rendabel? Poeh! Niet interessant! "Rendabel" is voor visieloze kruideniers. "De" of "Een" vrije energiemarkt bestaat niet en zal er hoogstwaarschijnlijk ook nooit komen.

Economen zullen hard aan hun uitgangspunten moeten gaan werken, voordat ze tezamen met de "traditionele" energieproducenten met nog steeds "ruime" (doch heel hard slinkende) voorraden als fossielen bij het grof vuil gezet zullen worden... Vlaanderen (nog zeer kort geleden als smeerpijp van Europa beschouwd) heeft net Nederland links ingehaald door een extreem progressieve ondersteuningspolitiek voor aanschaf en plaatsing van zonnestroom systemen. Nederland heeft door de onvoorstelbaar schandalige afbraakpolitiek van E.Z. en Brinkhorst helemaal niets meer. De zoveelste veelbelovende "high-tech" industrie in Nederland om zeep geholpen. Shell had het al langer voor gezien en heeft Helmond opgeheven, Philips is zijn pas opgerichte omvormer divisie voor zonnepanelen aan Duitsland aan het verkopen. De paar zonnecelfabriekjes die er (nog) zijn, exporteren 100 procent van hun producten naar de oosterburen (die alvast de volledige jaarproductie hebben opgekocht of gereserveerd).

Met vriendelijke groet, en succes met het blad.
Peter Segaar"

W.b.t. de laatste alinea: sorry voor het niet vermelden van de nog overgebleven succesvolle "helden" als Mastervolt, SolarNRG, Oskomera etc., maar het ging hier nu eenmaal om de boodschap. Kom t.z.t. maar een stukje appeltaart halen in Leiden ter genoegdoening (PJS).

Ter afsluiting nog een handvol interessante links naar "organic PV" resp. "TiO dye-sensitized solar cells". Verder zelf "googelen", bijvoorbeeld op Institute of Plasma Physics, Chinese Academy of Sciences, en u bent weer een paar avondjes van de straat. ;-)

http://solar-club.web.cern.ch/solar-club/SolPV/autres/graetzelhome.html (franstalig; organisch)
http://www.ecn.nl/ (zoek naar rapport ECN-C--04-095, ontwikkeling kleurstof zonnecel)
http://www.greatcell.com/ (organisch)
http://www.sta.com.au/ (TiO kleurstofcellen)

25 augustus 2005: "Lekkende stroom".

Licht uit, meter loopt door (Intermediair 31/32, 4 augustus).
Ingezonden reactie door de webmaster n.a.v. een eerder in Intermediair verschenen artikel over het dramatisch stijgende sluipverbruik in Nederland.

"Sluipverbruik is makkelijk te voorkomen. Je moet het natuurlijk wel willen. Berucht voorbeeld: randapparatuur van de computer. Die apparaten hebben vaak trafo's die voortdurend aan staan. Onze printer(trafo) zit in een uitschakelbare stekkerdoos. Pas als we een printje willen maken (gebeurt erg weinig) gaat die schakelaar om, printje maken, klaar, schakelaar uit. Als we op vakantie gaan, zorgen we dat de koelkast leeg is en gaat het ding een maand uit (het is overigens een extreem zuinig model). De stekker van de videorecorder ging er altijd direct uit als we hem niet nodig hadden. Halogeenlampen, mobiele onzin en dergelijke, daar doen we niet aan, juist vanwege dat vermaledijde sluipverbruik van al die trafo's en opladers. En zo zijn er talloze andere voorbeelden.

Het gevolg is dat we met twee personen een elektriciteitsverbruik van slechts 1100-1200 kWh per jaar hebben (kan nog veel minder, maar ik gebruik de computer zéér intensief en zit bijna altijd thuis), terwijl het doorsnee huishouden op 3450 kWh per jaar zit.

Dat veel mensen er niets aan doen, heeft volgens mij meer te maken met het feit dat 1 kilowattuur nog steeds bespottelijk goedkoop is (maakt niet uit bij welke leverancier je zit), terwijl het energetisch wel gelijk staat aan tien uur fietsen. Elke kWh sluipverbruik is dus een belachelijke verspilling van kostbare energie, maar mensen worden er niet financieel voor gestraft."

Peter Segaar, Leiden

© Intermediair 34: 25 augustus 2005: p. 5.

22 juli 2005: "Nederland financiert uitstoot broeikasgas". Nederland financiert op grote schaal de uitstoot van broeikasgassen in het buitenland. Dit gebeurt bijvoorbeeld via projecten van de Wereldbank, zo stelt een onderzoek in opdracht van Milieudefensie. De reductie van broeikasgassen in eigen land wordt door deze financiering volledig teniet gedaan.

"De Nederlandse handtekening onder het klimaatverdrag van Kyoto blijkt geen cent waard", aldus campagneleider klimaat Donald Pols. Nederland draagt de komende vijf jaar 4 miljard euro bij aan zogeheten multilaterale banken in de vorm van directe betalingen en garanties. Deze banken, zoals de Wereldbank en Europese Investeringsbank, investeren meer dan 90 procent van hun energiebudget in olie en andere fossiele brandstofprojecten. De primaire begunstigden blijken vaak oliemultinationals als Shell te zijn. De jaarlijkse uitstoot van broeikasgassen die Nederland op deze manier financiert, bedraagt 120 tot 220 megaton van het broeikasgas CO2. Dit is zes tot elf keer zo veel extra uitstoot als Nederland jaarlijks in eigen land aan CO2 wil terugdringen in het kader van het klimaatverdrag van Kyoto.

Milieudefensie wil dat het kabinet stopt met de financiering van projecten die klimaatverandering aanjagen. Daarnaast moet Nederland bij de Wereldbank en andere ontwikkelingsbanken aandringen dat hun investeringen aantoonbaar bijdragen aan armoedeverlichting door duurzame ontwikkeling."

© Milieudefensie Magazine 34(7/8), juli/augustus 2005: p. 31
http://www.milieudefensie.nl/klimaat/publicaties/....pdf
(rapport "Nederlandse rol bij internationale CO2 projecten", 24 pp., 126 kB)

17 maart 2005: Cadeaubon van Nuon voor klagers met kosten.

"Amsterdam – Driehonderd extra medewerkers om een achterstand van 38.000 energierekeningen weg te werken. Klagende klanten knagen aan de reputatie van Nuon. Verantwoordelijk bestuurder Peter Erich slaat met zijn vuist op tafel: “Ik zeg tegen mijn mensen: op 1 juli moet alles opgelost zijn.”

Wat zijn de voornaamste oorzaken van de achterstand?
“ Heel veel mensen die na 1 juli 2004 zijn verhuisd, hebben dat niet tien dagen van tevoren gemeld, zoals dat zou moeten. En het duurde erg lang voordat we hun meterstanden door kregen van de netwerkbedrijven. Dat gaat veranderen. Tien dagn van tevoren een verhuizing melden hoeft niet meer. En alle verhuiskwesties worden voortaan afgehandeld door onze klantenservice in Leeuwarden, terwijl we dat eerst op vier verschillende locaties deden.”

Wat gaat er nog meer veranderen?
“ Voor bepaalde groepen consumenten doen we het anders. Bijvoorbeeld nabestaanden die zaken voor overledenen afwikkelen. Dat heeft geleid tot heel veel schrijnende gevallen. Die mensen moesten vaak meerdere keren bellen. Daar komt nu een aparte service voor. In april komt er ook een aparte afdeling bij de klantenservice waar makelaars en woningbouwverenigingen verhuizingen kunnen melden.”

Waarom moeten klanten die klagen tien cent per minuut telefoonkosten betalen?
“ Om het onze klanten gemakkelijk te maken hebben we dat een paar weken geleden afgeschaft. Nu betaal je twee cent per minuut tijdens piekuren en één cent tijdens daluren. We hebben ook de administratiekosten verlaagd. Als je bijvoorbeeld je voorschot wilde veranderen betaalde je daarvoor 35,10 euro. Dat is nu 13,50 euro.”

Wordt er nog iets geregeld voor klanten die al veel belkosten gemaakt hebben?
“ Ja. Uit coulance mag de medewerker van klantenservice klanten die kosten gemaakt hebben een cadeaubon aanbieden. De hoogte daarvan is afhankelijk van de aard en de duur van de klacht. Dat is om de pijn te verzachten. We willen een menselijk gebaar maken.”

Tegen een klagende klant met WAO-uitkering zeggen: “Bel dan niet, als het zo duur is”, is dat slim?
“ Nee, natuurlijk niet. We zijn heel druk bezig met het trainen van onze medewerkers. We kunnen nu per medewerker zien of de klanten vaker dan één keer bellen, zodat we die man of vrouw kunnen vragen hoe dat komt. We hebben nog steeds de ambitie om het meest klantvriendelijke energiebedrijf van West-Europa te worden. We willen ook verlost worden van al die krantenartikelen.”

Slecht presteren als bedrijf en als bestuurder toch een bonus van 62.500 euro krijgen. Hoe kan dat?
“ Ondanks de solide financiële resultaten is er gekort op mijn bonus. Ik krijg maar 65 procent van waar ik recht op heb. En dat geldt ook voor bestuursvoorzitter Van Halderen. En dat kan ik volgend jaar niet meer terugverdienen. Weg is weg.”

Goh…
“ Nee, u hoeft met mij echt geen medelijden te hebben.”"

© Noordhollands Dagblad, 17 maart 2005 / D14

Voor een min of meer dezelfde lading dekkend artikel in de Telegraaf zie de volgende link:
http://archief.telegraaf.nl/artikel.fpl?id=544484&pagina=0&query=NUON&alleenrecent=&bron=alles

17 maart 2005: "Regelgeving is toegesneden op grootschalige bedrijven. Fnuikende milieuregels". Aldus een opvallend actueel artikel uit "onverdachte hoek" van Koos Dijksterhuis in het Milieudefensie Magazine wat vandaag in de brievenbus bezorgd werd. In dit artikel worden diverse misstanden beschreven die het gevolg zijn van overmatige bemoeizucht en extreem ingewikkelde en gedetailleerde regelgeving van diverse overheden (LNV, VROM, EZ) die denken op deze wijze de samenleving naar hun hand te kunnen zetten, vaak met "goede bedoelingen" zijn opgezet, maar die maar al te vaak hun doel voorbij schieten of juist burgerinitiatieven de kop indrukken. Een van deze misstanden is, uiteraard, de teruglevering van zonnestroom aan het elektriciteitsnet. En wie komt daarbij aan het woord? Niemand minder dan Hendrik Gommer natuurlijk, mede-oprichter van de Zonnestroom Producenten Vereniging.

"Zonne-energie leveren zonder vergoeding

Het is aan Hendrik Gommer uit Leeuwarden te danken dat oude en nieuwe woonwijken in diverse steden bedekt zijn met PV-zonnepanelen. Door de afschaffing van de subsidie voor energiebesparende investeringen is hij gestopt met zijn baan als adviseur zonnepanelen, net als zo'n achthonderd collega's. Maar behalve de afschaffing van subsidies zitten geldende regels de opmars van zonne-energie in de weg.

Een particulier die zonne-energie wint, blijft gewoonlijk op het elektriciteitsnet aangesloten. Hij drukt zijn maandlasten, draait quitte of wekt zelfs meer stroom op dan hij verbruikt. Sinds twee jaar kan hij het overschot dat hij opwekt voor 6,5 cent per kilowattuur aan het energiebedrijf verkopen. "Leuk bedoeld", schampert Gommer, "maar de energiebedrijven zijn daar niet tijdig over ingelicht. Ze hadden niet eens apparatuur om te meten hoeveel stroom ze binnenkregen. Verschillende PV-eigenaren hebben dure meters geplaatst, die later werden afgekeurd omdat ze “niet in het assortiment van het energiebedrijf passen”. Ik heb me zes middagen door de berg aanvraagformulieren heen geworsteld. Alles moesten ze weten, maar niet de beginstand van je elektriciteitsmeter. Hoe kun je dan ooit bepalen om hoeveel stroom het gaat?"

En toen kwam er plotseling weer een nieuwe regel bij: per 1 juli 2004 is vergoeding twintig eurocent, met een bovengrens van 3000 kilowattuur per jaar. "Maar waarvan is dat de bovengrens: van wat je verkoopt of ook van wat je zelf verbruikt? Niemand weet het." Gommer vroeg het ministerie van Economische Zaken hoe dat zat en kreeg na maanden een reactie. Daarin stond dat je die twintig cent mag rekenen als je 2999 kilowattuur of minder per jaar teruglevert (of opwekt?), terwijl je geen cent meer krijgt als je 3000 of meer kilowattuur teruglevert. Gommer: "Dat maakt het dus voordelig om, als je in mei bijna op 3000 kilowattuur zit, de rest van het jaar de panelen af te koppelen."

© Milieudefensie Magazine 34(3), maart 2005: p. 14.