Solar
voor ingenieurs |
meten=weten |
index |
|
Minisymposium"Zonnestroom, hoe nu verder"Georganiseerd
door KIVI NIRIA, afdeling Technische Fysica
Sprekers: Wim
Sinke (ECN, Petten) Een korte impressie Een behoorlijk technisch en deels diepgravend symposium, maar voor ingenieurs uiteraard byzonder interessant (ook voor nitwits als Polder PV die met enige moeite spanning en stroom uit elkaar kunnen houden). Verheugend was trouwens dat de gemiddelde leeftijd van de in grote getalen toegestroomde bezoekers relatief laag leeg te zijn, en dat er ook de nodige dames bij waren, wat een zeer goede zaak is. Want zeker als ook in Nederland de technologische ontwikkeling rond zonne-energie en andere duurzame energietechnieken in de praktijk gestalte gaat krijgen door de opbouw van eigen productiefaciliteiten (zoals bij Solland Solar in Limburg feitelijk al het geval is, alsmede bij enkele zeer hoog gespecialiseerde bedrijven als OTB), zijn er natuurlijk wel ingenieurs nodig om de benodigde apparatuur en industriële complexen te ontwerpen en te laten bouwen. Wim Sinke Prima pares van de zonnestroom in Nederland, bracht in vogelvlucht een wederom zeer goed verteerbaar overzicht van de huidige (onvoorstelbaar hard gaande) ontwikkelingen in de business, en mocht dan ook terecht op bijval vanuit de zaal rekenen. Zijn presentatie loog er dan ook weer eens niet om. Zonder Wim stelde zonnestroom byzonder weinig voor, dat kunnen we gerust op zijn palmares bijzetten. De leukste uitspraak ditmaal van Wim, bij de presentatie van zijn "grid-parity" (opwekkosten zonnestroom bereiken kleinverbruikerstarief) bereikbaarheid vanuit zuidelijk Europa (eerst Italië omdat daar de elektriciteitstarieven relatief hoog zijn en de zoninstraling dik op orde):
(EZ raaskalt dat het een lust is en vindt om een niet nader gespecificeerde, mystieke reden dat pas in de dertiger jaren van de 21e eeuw de "doorbraak" van zonnestroom is gekomen...). Van mij kan het niet snel genoeg gaan gebeuren (alhoewel 2015 ook nog maar 7 jaartjes is - worden dat 7 vette of 7 magere jaren? Zo ja, voor wie dan wel?). Om dan de elektriciteits-sector echt (van onderop) open te gaan breken...
Rutger Schlatmann Interessant was het om weer eens wat van het Helianthos project te horen van de R&D manager Rutger Schlatmann die het door NUON van AKZO overgenomen dunne laag project kwam toelichten. Het gaat om een concept met amorf silicium in een flexibele folie wat in een roll-to-roll proces opgeschaald gaat worden richting commerciële productie. Er zijn nog wel wat technische hobbels te nemen. Zo is het lastig om voor de geplande toepassing (grote industriële daken waarvoor "rollen" van zo'n 6 meter lengte geproduceerd moeten gaan worden) goede monitoring, ijk- en meetapparatuur te krijgen. Je bepaalt bijvoorbeeld niet zomaar even onder een standaard flash-apparaat (waar normaal gesproken een PV-module van 1-2 vierkante meter onder past) het nominale STC vermogen van een lap zonnefolie van 6 meter lengte... Veel technieken zijn wel al onder de knie, er wordt veel zelf ontwikkeld, en het is dus nu doorbijten geblazen om enkele stevige commercialisatie hobbels te nemen. Men is bij Helianthos bijvoorbeeld ook al met verouderingstests bezig om te kijken hoe het materiaal zich "op termijn" zal gaan houden onder belastende omgevingscondities (temperatuur, luchtvochtigheid, etc.). Veel succes daarbij gewenst, in ieder geval!
Nadere uitleg Helianthos technologie: Het amorfe silicium (a-Si) bestaat uit een laag van plm. 0,2-0,3 µm, waaronder zich een laag van 1-4 µm bevindt met mikrokristallijn Si (µc-Si), wat m.b.v. een geavanceerde PEVCD plasma techniek bij plm. 150-200 ºC op een transparante, getextureerde TCO laag wordt opgedampt. De complete sandwich is behoorlijk ingewikkeld, er wordt gebruik gemaakt van een tijdelijke aluminium film als drager (i.v.m. noodzakelijke nat-chemische processtappen bij 500 º C), die uiteindelijk wordt vervangen door een lichtontvangende laag (Teflon-achtig polymeer als "encapsulant") waaronder de TCO laag met de Si-sandwich en tenslotte de back contact layer zich bevinden. De onderzijde kan van kunststof of, desnoods, van glas zijn, naar verkiezing.
Het wereldrecord efficiency wat tot nu toe bereikt is met a-Si/µc-Si tandems is 9%, met als stabiel resultaat 8% (v.d. Sanden/Jülich Univ.). Er is nog steeds veel research gaande naar de toe te passen silicium technieken. Er wordt ook al gedacht aan driedelige tandem combinaties om een maximaal deel van het zonnespectrum te kunnen gaan gebruiken. De heer van de Sanden bracht een zeer technisch, doch boeiend betoog over nieuwe ontwikkelingen bij de zonnecel technologie. Veel werd er verteld over nieuwe plasma depositie technologieën waarmee het bijvoorbeeld mogelijk is zeer dunne, homogene antireflectie lagen op zonnecellen aan te brengen, zoals de Nederlandse firma OTB tegenwoordig aan de man brengt. Onder anderen bij het beroemde Amerikaanse zonnestroom bedrijf Sunpower (wat installatiebedrijf PowerLight Corp. heeft overgenomen, een eerste stap om een zeer grote geïntegreerde onderneming te gaan worden). Drie belangrijke "zonnecel generaties" volgens van de Sanden:
De "economy of scale" van de snoeihard groeiende zonnestroom industrie (reeds veel meer silicium afnemend dan de met verbijstering toekijkende IT-sector...) begint inmiddels zijn vruchten af te werpen. Van de Sanden verwijst naar een net gepubliceerd artikel in Science. Abstract (extreem kort, en feitelijk nietszeggend), wie het artikel te pakken krijgt s.v.p. kopie naar Polder PV (thanx!): http://www.sciencemag.org/cgi/content/summary/319/5864/718 Plasma depositie is volgens van de Sanden een zeer aantrekkelijke technologie, met name omdat het hoge "doorzet" snelheden garandeert en dus zeer interessant is voor volledig geautomatiseerde zonnecel productie (kostenreductie driver). De in samenwerking met TU-e en OTB ontworpen apparatuur kan ongeveer 80 nanometer siliciumnitride per 10 seconden opdampen. Men is met opschaling bezig en met meerdere plasmabogen om homogene antireflectie lagen te krijgen. Verder bijdragen over kristallijn groeien van silicium op glas als alternatief voor het alsmaar dunner maken van (klassieke) silicium cellen, waarbij steeds grotere kans op breuk is en kostbaar materiaal verlies (de geleidende elektrische verbindingen moeten namelijk grotendeels nog gesoldeerd worden, wat grote risico's op breuk geeft. Andere benaderingen zijn gewenst, zeker als de industrie groter gaat groeien. Ook in de glastechnieken zal de plasma opdamp methode een grote rol kunnen gaan spelen. De markt groeit zo hard dat er nu bijvoorbeeld al "conventionele" LCD machines gebruikt worden voor het maken van zonnecellen (bijv. bij Oerlikon Solar in Zwitserland). Er wordt samengewerkt in het innovatieve NOVASIL project binnen het door SenterNovem gesubsidieerde EOS innovatie programma (2008-2012). Ook wordt samengewerkt met Scheuten Solar binnen het AURORA programma, waarbij weer een totaal andere benadering van dunne laag (CIGS) glaslaminaat technologie wordt gebezigd waarbij gebruik gemaakt wordt van batch technieken voor met fotovoltaïsche coating voorziene glaspareltjes...
De afgeronde "hoeken" van zonnecellen zoals hierboven getoond zijn karakteristiek voor monokristallijne exemplaren (polykristallijne cellen worden uit puur vierkante ingots gezaagd), aangezien deze vorm ontstaat wanneer de uit een kristal "getrokken" cylindrische ingot ontdaan wordt van de zijkanten (gezaagd, de kostbare zijkanten van de mono-Si cylinders gaan weer linea recta de recycling in). En a.g.v. dat byzondere proces dus uitsluitend de hoekcurve nog doet herinneren aan de oorspronkelijke ronde vorm van de vaak meer dan een meter lange uit een puur monokristal bestaande siliciumstaven (zgn. Czochralski-proces). Voor
de achterkant van deze prachtige zonnecellen, zie de volgende detailfoto.
Wim Sinke, Crystal Clear Rutger Schlatmann, Helianthos Richard
van de Sanden en onderzoek Webpagina opgemaakt dd. 2 maart 2008
|
|