Zonne-energiebedrijven
verdienen miljarden – op
kosten van de verbruikers
Van Anselm Waldermann
vertaling van het op 4 april 2007 op Spiegel_Online
verschenen stuk:
P.J. Segaar/Polder PV
Net een half procent – dat
is het aandeel van zonnestroom in de Duitse elektriciteitsproductie.
Desondanks realiseren
de
zonne-energiebedrijven afgrijselijke winsten, het gelag wordt door
de verbruikers betaald.
Zo valt af te leiden uit een studie van de branche, waar de Spiegel
Online de hand op heeft weten te leggen.
Hamburg – "Iemand die een zonnestroomsysteem koopt,
is meestal een idealist. Normaal gesproken moet je dat wel zijn, want
de aanschaf
van zo’n systeem loont zich voor burgers zelden. Tot deze gevolgtrekking
komen de analisten Joel Conkling en Michael Rogol van het in Boston
zetelende adviesbureau Photon Consulting. In hun studie “The
True Cost of Solar Power”, die ter beschikking is gekomen van
Spiegel Online, werd door hen de productiekosten van PV-systemen
onderzocht. De uitkomst: de producenten schuiven hun beurzen vol,
de rekening wordt door de stroomklanten betaald.
Extra pikant: de zonnestroom sector heeft de uitkomsten van dit
onderzoek zelf bevestigd. Voor publicatie hebben de auteurs alle
relevante data aan de bedrijven ter controle voorgelegd. Het antwoord:
De verklaringen kloppen.
In essentie geeft het onderzoek aan dat zonnestroom systemen
steeds goedkoper geproduceerd kunnen worden. De zonne-energie bedrijven
geven deze efficiëntieverbeteringen echter niet verder door
in de afzetketen: burgers die hun dak willen laten volleggen,
moeten daarvoor evenveel betalen als ruim drie jaar geleden.
“De prijzen voor zonnestroomsystemen zijn ontkoppeld van de
productiekosten”, zo wordt het in genoemde studie gesteld. “Kostenbesparingen
worden niet automatisch verder gegeven aan de klanten”. Met
andere woorden: de markt functioneert niet meer. Daarbij komt ook
nog dat er uit zonlicht meer elektriciteit gewonnen kan worden dan
een paar jaar geleden, echter niet voor de (aanschaf-)prijzen van
destijds.
De schuldige is uitgerekend het Erneuerbare Energien
Gesetz (EEG). Het garandeert de bezitter van een zonnestroom systeem
afname van
zijn elektriciteitsproductie voor een vaste prijs. Destijds lag die
prijs nog rond 50 eurocent per kWh (voetnoot
1). Ter vergelijking:
conventionele elektriciteit kost bij de Leipziger Energiebeurs slechts
rond 5 eurocent.
Ondanks de hoge vergoeding loont het voor de huisbezitter
steeds minder om een zonnestroom systeem te kopen. De winsten worden
echter
opgestreken door producenten als de grote concerns Sharp, Q-Cells
of Solarworld. Omdat vanwege de hoge vergoeding die door de Staat
is opgelegd (“staatliche Vergütung”; zie voetnoot
2) de vraag het
aanbod overstijgt (voetnoot 3). En dus kunnen de PV-aanbieders gewoon
hun eigen prijs bepalen.
Destijds kostte een PV-systeem bij de productie iets
minder dan 2.900 Euro/kWp. Rond 2010 zal deze prijs volgens genoemde
studie
naar ongeveer 2.100 Euro/kWp kunnen dalen. En daarmee zouden ook
de opwekkosten van de elektriciteit flink kunnen dalen – in
het zonnige zuid Duitsland met maar liefst 40 procent tot 15 eurocent
per kWh. En daarmee zou zonnestroom voor het eerst goedkoper worden
dan reguliere (grijze) elektriciteit voor huishoudens, waarvoor de
verbruikers in Duitsland momenteel ongeveer 18 eurocent/kWh moeten
betalen.
In het debat rond de stroom”mix” in
de nabije toekomst zou dat een sensatie zijn: Eindelijk wordt zonnestroom
concurrerend,
probleemloos kan ze de concurrentie met andere energiedragers als
steenkool en uranium aan. De groei van zonnestroom zou niets meer
in de weg staan, het aandeel in de stroomproductie kan duidelijk
veel meer worden dan die miezerige (voetnoot
4) 0,5 procent van vandaag. “20
tot 30 procent” houdt Anne Kreutzmann van het Duitse vaktijdschrift “Photon” voor
mogelijk.
Realistisch bekeken zal dat echter niets gaan worden:
Omdat de subsidiëring
van staatswege (voetnoot 2) de prijs voor zonnestroomsystemen
kunstmatig naar boven drijft, loont de aanschaf voor burgers nog nauwelijks.
Tot vergelijkbare conclusies komt het consumententijdschrift “FINANZtest”.
In haar februarinummer werd het rendement onderzocht, waarmee huisbezitters
met een PV-systeem te maken krijgen (voetnoot
5). Uitkomst: afhankelijk
van de aanschafprijs en van de lokale zoninstraling, is het rendement
vaak
negatief. In het ergste geval verliezen de privé investeerders
jaarlijks 3,3 procent van hun ingebrachte kapitaal. Als ze voor de
financiering van het PV-systeem een krediet zouden opnemen, is het
helemaal ernstig: Dan komt daar overheen ook nog eens de rentelast.
Overwinsten van 151 procent
Geheel anders ziet het er uit bij de producenten. Dankzij
de hoge systeemprijs voor de PV installaties, worden ze steeds rijker.
Het in Bonn zetelende Solarworld bijvoorbeeld, heeft de winsten
in
het
laatste jaar met 151 procent naar 130,6 miljoen euro zien toenemen.
De aandelenkoers steeg met zo’n 50 procent. Vergelijkbaar
is de situatie bij Q-Cells in Thalheim (Sachsen-Anhalt, voormalig
Oost-Duitsland):
hier sprong de winst met 143 procent naar 97,1 miljoen euro,
de aandelenkoers steeg met ongeveer 100 procent.
Dit alles terwijl genoemde bedrijven gemiddeld onder
gunstige condities produceren. Zojuist heeft de in Erfurt zetelende
firma Ersol aangekondigd dat hun productiekosten tot volgend jaar rond de 25 procent verminderd
kunnen worden. Andere ondernemingen hebben vergelijkbare efficiëntieverbeteringen
op de rol staan.
Een miljard euro voor zonnestroom
De klanten zullen van dit alles weinig merken. Omdat
de vergoeding voor zonnestroom volgens het dictaat van het EEG jaarlijks
5 procent
daalt. Voor de producenten is er dan ook geen grondslag om de prijzen
voor hun installaties wezenlijk te verminderen. Op kosten van het
algemeen belang worden hun winsten immer groter. In totaal moesten
de stroomconsumenten vorig jaar volgens “Photon” een
miljard Euro voor zonnestroom betalen.
In de grote Duitse coalitie (CDU/CSU/SPD) gaan dan ook
stemmen op, om een forse vermindering van de “feed-in” tarieven af
te dwingen. “Het is duidelijk geworden, dat de hoge feed-in
tarieven geen prijsdalende werking voor (de aankoop van) zonnestroom
installaties geven”, aldus de vice-president van de CDU Katherina
Reiche. “We moeten deze ontwikkelingen corrigeren en de feed-in
tarieven voor zonnestroom beduidend naar beneden bijstellen”.
Op vergelijkbare wijze uiten leidende SPD-politici zich – zei
het onder voorbehoud.
Zelfs de Grünen hebben ondertussen buikpijn. Hun
specialist in energiepolitiek Hans-Josef Fell kan zich lagere vergoedingstarieven
absoluut voorstellen. Dat zou in ieder geval beter zijn, dan
een
niet-selectief deksel op de vergoedingsregeling te zetten, zegt
hij.
Erg snel zal er echter weinig veranderen. Zojuist heeft
het Bundesumweltministerium namelijk besloten om de geplande “novellierung” (aanpassing)
van het EEG uit te stellen. Tot 2009 hoeven de PV-producenten zich
geen zorgen te maken."
© originele Duitse stuk: Der Spiegel
http://www.spiegel.de/wirtschaft/0,1518,475552,00.html
Commentaar Polder PV
Voetnoot 1:
50 eurocent in 2004?
Die 50 eurocent/kWh
van “derzeit” (3
jaar geleden???) klopt helemaal niet. Het document “verguetungssaetze_nach_eeg.pdf” op
de erneuerbare energien website van het Duitse milieuministerie BMU
stelde voor de meest gangbare (Duitse!) installaties tot en met 30
kilowattpiek de volgende vastliggende vergoedingen vast: 2004 57,40;
2005 54,53; 2006 51,80; 2007 49,21 eurocent per kWh. “3 jaar
geleden” was het dus 57,40 eurocent i.p.v. de gestelde “derzeit
rund 50 cent”. Uit deze eerste, op basis van onzorgvuldige
informatie geponeerde sneer richting EEG blijkt wel hoe zwaar politiek
gemotiveerd dit artikel is. Bovendien: uit genoemde marktprijs voor
elektra (inkoopprijs voor elektraleveranciers op beurs in Leipzig
van 5 eurocent), tegenover een uiteindelijke consumentenprijs van
later in het artikel genoemde 18 eurocent (die ook alle zonnepaneel
eigenaren betalen via hun separate netaansluiting voor stroomafname),
blijkt wel wat voor sterk staaltje van lezersmisleiding dit bizarre
artikel is…
Voetnoot 2:
De veronderstelde "staatssubsidie"
“Staatlichen
Vergütung”, zoals in het oorspronkelijke Spiegel stuk staat
vermeld, is een fors misleidende en zeer suggestieve opmerking. Alle
invoeding in het
net wordt niet
door de Staat betaald, maar wordt uit de inkomsten van de door de
netbeheerders bij alle elektriciteitconsumenten (PV-systeem bezitters
incluis), geheven EEG “Umlage” bovenop de reguliere kWh
prijs, betaald. Een heffing, overigens, die maar een halve eurocent/kWh
bedraagt (helft van de meetkosten), en wat een gemiddeld Duits huishouden
bij een verbruik van 3.500 kWh/jaar, slechts max. 18 euro extra per
jaar kost. Der Spiegel tracht hier duidelijk een politiek zeer gevoelige
uitspraak te doen ten nadele van zonnestroom en het EEG (ontworpen
door de Grünen/SPD), en dat is gezien de achtergronden van dit
blad ook geheel niet verrassend te noemen (een soort van Telegraaf
in het kwadraat).
Voetnoot 3:
Cirkelredenering?
Contradictie met eerste zin: of het is wel interessant
voor de burger om een PV-systeem te kopen, en er is dus
niks aan de
hand
(waarom zou de PV-sector daar niet van mogen “profiteren”?);
of het is, zoals geschetst niet (meer) interessant, en hoe komt Der
Spiegel dan aan een aktuele “hogere vraag dan aanbod”???
Zijn die burgers dan soms op hun achterhoofd gevallen?
Voetnoot 4:
"Miezerige" hoeveelheid zonnestroom?
Der Spiegel rept van het woord “miezerig” om
aan te geven hoe gering het aandeel zonnestroom (nog) is in de totale
stroommix. Typisch politieke en uitermate misleidende term van Der
Spiegel. Zonnestroom
gefinancierd
via het Erneuerbare
Energien Gesetz (uit een werkelijk “miezerige” opslag
van 0,5 eurocent/kWh bij alle consumenten) wordt slechts sinds het
jaar 2000 aldus mogelijk gemaakt, en is pas echt lucratief geworden
met de “novellierung” van het EEG in 2004. Deze laatste
opwaardering heeft tot een onwaarschijnlijke marktgroei geleid (ongeveer
50% in 2005) omdat die financiering volledig buiten de Staatsbegroting
om gerealiseerd wordt. Hoe lang zijn er in Duitsland al kolencentrales
in werking en hoeveel subsidie zit er op de kolenstroom, ook onderdeel
van diezelfde consumentenprijs per kilowattuur? Hoeveel Europees
belastinggeld gaat er in kernenergie gestoken worden (na voorafgaande
mega-investeringen), en wat voor “miezerig” beetje gaat
er naar alle duurzame energie opties??? Dat zegt der Spiegel er uiteraard
niet bij…
Voetnoot 5:
Stiftung Warentest wel of niet negatief?
Zie
onderstaande link, het artikel "Die Sonnenfabrik" is
voor 1 Euro te bekomen bij Stiftung Warentest. Uit de diverse artikelen
die op
die site zijn in te zien, blijkt trouwens helemaal niet dat het rendement
zo slecht zou zijn als Der Spiegel hier lijkt te suggereren (had ik
eerder sowieso nog nooit gehoord), en ook de korte inleiding tot
het artikel doet dat niet vermoeden… Dus waar die bewering
van Der Spiegel nu vandaan komt?
http://www.stiftung-warentest.de/online/umwelt_energie/test/1493632/1493632/1494833.html
Forum
Ik laat het
bij de eerste reactie (“17 Träume”,
4 april 2007, 10h52), op het reeds 46 pagina’s lange forumonderdeel met
(12 april 2007) alweer 452 bijdragen. Kijkt u verder zelf: “Dazu
kommen die privaten Investitionen allein der Sonnenstromanlagenbauer
von
5 Milliarden
im Jahr 2006”.
Vertaald: bovenop de reeds in de reactie genoemde grote voordelen
van decentrale opwekking van duurzame stroom “… komen
de private investeringen van alleen al de PV-systeembouwers van 5
miljard euro in het jaar 2006…”
Standpunt SFV
Ter relativering
van het “Spiegel
verhaal”,
laat ik u gaarne het vele malen bedachtzamere antwoord van de beroemde,
aan de basis van het EEG staande SFV uit
Aachen horen (wederom: vertaling P.J. Segaar/Polder PV). Uit hun prompte
e-mail nieuwsbrief van 7 april 2007 ([sfv-energiemail] 7.4.07) de polderiaanse
vertaling
van
hun respons:
Stellingname van de SFV
"Het heersende energiesysteem doet ons in een doodlopende
steeg eindigen, zorgt voor de uitputting van grondstoffen en – erger
nog – leidt
ons regelrecht naar een klimaatcatastrofe!
Een gering aandeel aan duurzame energie ter voorkoming
van problemen is volstrekt niet voldoende. We hebben een volledige
overstap op
100 procent duurzame energie nodig. Deze opgave betekent – economisch
bezien – het omleiden van kapitaalstromen. In een planmatige
economie kan een dergelijke revolutie van bovenaf opgelegd worden.
In ons economisch systeem echter wordt die sturing gerealiseerd door
winstprikkels. De geldgevers investeren daar, waar de hoogste winsten
zijn te realiseren. Klaarblijkelijk zijn de winsten bij het in werking
houden van kolencentrales nog steeds te hoog – anders zou de
energiebranche al lang vanzelf in zonnecelfabrieken geïnvesteerd
hebben, i.p.v. maar liefst 45 (!) nieuwe kolencentrales te plannen.
De beschuldiging, als zouden de zonnecel producenten
miljardenwinsten maken ten laste van de stroomverbruikers, leest als
een afleidingsmanoeuvre
van de energiesector, die hun miljardenwinsten in kolencentrales
investeert (en deze dus werkelijk ten laste van de stroomverbruikers
gaan brengen, die immers door de gevolgen van de klimaatverandering
bedreigd worden).
Daar staat tegenover dat de winsten van de zonne-energie
sector in nieuwe en grotere installaties en productiefaciliteiten voor
zonnecellen worden geïnvesteerd. Wij verwelkomen die investeringen
uitdrukkelijk."
Wolf von Fabeck
Solarenergie-Förderverein Deutschland (SFV)
Kort maar krachtig, zoals het een professionele organisatie
betaamt. De bezoekers van Polder PV mogen slechts 1 maal raden welk
standpunt (der
Spiegel
of
SFV) op
het
lijf
van de
polderjongen
geschreven
is…
De laatste drie, uitvoerige en gedetailleerde links
zijn Duitstalig. Hoogste tijd om uw Germaans weer op te gaan halen,
beste mensen:
duurzame energie wordt namelijk steeds meer een Duitse aangelegenheid,
en dáár worden reuzenstappen voorwaarts gemaakt…