Het is uit het leven gegrepen...
Het Bier Debâcle

Badend in het zweet werd ik vannacht, zo rond een uur of 5, wakker.
Angstdromen en nachtmerries verbleken bij wat zich er in mijn brein afspeelde. Snel heb ik potlood en papier gepakt en getracht van deze nare droom een verhaal te maken.

Namen zijn fictief en eventuele overeenkomsten met de werkelijkheid berusten op puur toeval.

Er was eens een minister en hij had een groot probleem.

Jan Bier, thuis op de bank: Snotver-de-snotver, hoe voorkom ik nou dat ik net aan de start van mijn nieuwe job al begin met een gigantische uitglijer zo vlak voor de verkiezingen? Effe Willem Groen bellen.

“Hoi, Willem, heb jij nog een idee hoe ik die PATS-regeling zaak weer rechtgebreid krijg zonder op mijn smoel te gaan? Wat zeg je? Even met Henkie Snoek contact opnemen? OK, doe ik.”

Jan: “Hallo Henkie. Ja, ik zit hier thuis. Niemand hoort hier iets van. Zeg Henkie, ik zit nu toch echt wel met een enorm probleem. Kunnen we die PATS-regeling niet gewoon door laten gaan? Ik heb al kweenie hoeveel van die geiteharenwollensokkenbreiers en nog een paar van die linkse rakkers op mijn nek, ik kan niet bij mijn e-mail, want die box blijft maar volstromen, de telefoon heb ik maar uitgezet want ik wordt knettergek van al die leiperds van journalisten en ik kom nergens meer aan toe…”
Henkie: “Tja, Jan, ik zal en moet die begroting die 3e dinsdag rond hebben, anders ga ik hartstikke af. Vergeet niet dat ik de geschiedenis in wil gaan als de man die de Staatsschuld heeft laten verdwijnen, de Redder des Vaderlands zullen we het maar noemen, hé?” (de bekende grijns verschijnt op het normaal gesproken van neerwaarts gerichte mondhoeken voorziene gezicht…)
Jan: “Heb je nou echt niet ergens anders een postje waar nog wat uit te peuren valt? Wat zeg je nu? Je kunt nog ergens 340 miljoen vandaan halen? Maar dat is tof! Dat méén je toch niet? De netwerk kosten straks wat opkloppen? Ja natuurlijk dat netwerk hebben we straks zelf in handen en weet dat klootjesvolk veel wat de werkelijke kosten zijn…” (een hinnekend geluid ontspringt aan de spreker). “Henkie, jongen, je bent een toffe vent, collega’s zoals jij zouden we meer moeten hebben!”

Jan overpeinst zijn volgende stappen.
Effe Willem op de hoogte brengen.

“Hallo Willem, met mij, ja. Jan. Luister, ik heb net met Henkie gebeld en jongen, je gelooft het niet: ik heb toch nog 340 miljoen Eurie losgepeuterd van hem!”
Willem: “Ja, ja, ik had al wel het idee dat die rakker toch nog wat had achtergehouden, de boef, hij zal en moet met een positief saldo het land kunnen verbazen. Hihihi. Mooi man, dan kun je net doen of je Sinterklaas bent. Je redt je beschadigde imago en je houdt het gepeupel tenminste voorlopig van je af.”

Jan Bier bedenkt zijn volgende acties.
Zo, nou even Eugène Burgermans, die dirigent van Non-Existent bellen.

“Hallo Eugène, alles goed? Nog een rustig helikopter ritje gehad, vanmorgen? Mooi, als we die olie toch niet hadden hé! Zeg, luister eens even. Jij zat toch voor een miljoen of 90 in de shit vanwege die ombouw van de Holger-centrale? Nou jong, moet je luisteren: Ik kan je waarschijnlijk 80 miljoen bieden voor de ombouw!
Jaaah, die moet echt doorgaan anders zitten we hier straks met al die plantaardige olie uit de tropen opgescheept, en ik neem aan dat jouw vrouw die echt niet allemaal voor het bakken van friet gaat gebruiken. Hihihi.
Jazeker, die contracten liggen allemaal al lang vast.
Hoezo dat verschil van 10 miljoen? Man, dan verhoog je toch gewoon de opwekkosten? Welja, daar vinden we t.z.t. wel een oplossing voor, iets met vervroegde afschrijving, “af-PATSen”, dat soort zaken, je kent het wel. Zeg Eus, tot hoors hé?”

Jan legt de telefoon neer en zegt tegen zijn adviseur, die toevallig aanwezig is: “Zo, die is er weer mooi ingevlogen.” Hihihi.

Zo, nou nog even die gozer van NOEN een poot uitdraaien en we zijn weer een flinke stap verder. Jan belt NOEN.

“Hallo met Jan Bier. Is de heer van Gisteren op de zaak? Nee? OK, dan bel ik hem wel op de golfbaan.”

“Hallo Waldo, met Jan. En, hoe is de stand? Nou, da’s niet zo best Waldo! Gelukkig doe je het zakelijk beter gezien je stevige bonus, dat was een leuk tweede kwartaaltje, niet? Ik zal Henkie inseinen dat ‘ie een leuke omzetbelasting van jullie kan verwachten, ha! Ho maar, was een geintje!
Zeg luister kerel, jij wilde nog wat in die toekomstige kerncentrale investeren, als jullie gaan fuseren met Non-Existent? Ja, ja, die garanties wordt aan gewerkt. Is nogal ingewikkeld, want voordat je het weet gaat het Europarlement weer een bemoeizuchtige neus in onze zaakjes steken.
Moet je horen kerel, ik heb nog wat PATS-geld bij Henkie los kunnen peuteren voor die rooie zeurpieten die me het leven proberen te vergallen.
Voordat al dat zuurverdiende geld naar die duurzame energie fanato’s gaat wil ik bij jou iets van 80 miljoen onderbrengen, laten we zeggen, voor “schoon-fossiel”. Ja, mooie was dat, hé? Ik heb die ambtenaar die dat verzon direct bevorderd, die moet je te vriend houden zulke slimmerikken, daar heb je tenminste wat aan!
Hoezo, denk je dat dat een druppel op een gloeiende plaat is? Kom nou, man, dat geld is niet van jou! OK, OK, dan maken we er 120 miljoen van, maar dan ook niet verder zeuren s.v.p! Gematst of niet?
Zeg, ik ga ophangen, groetjes aan je vrouw, en vergeet niet nog een paar holes te slaan om de concurrentie achter je te laten. Losers hebben we hier al genoeg.”

Jan legt zijn telefoon weer neer en zegt tegen zijn adviseur: “Zo, weer wat geld veilig gesteld. Nu nog wat lui in het noorden van het land bellen, ze willen daar die enorme bergen stront van onze doorsnee kiezers uit de bio-industrie gaan omzetten in elektriciteit.”
“Wát”, zegt Jan’s adviseur, “kan dat dan?”
Jan: “Weet ik veel, ze zeggen het, dus dat zal wel kloppen. Zal wel weer iets nieuws zijn, bruine stroom of zoiets. Die groene stroom wil namelijk maar niet van de grond komen, en dat willen we graag zo houden, want die kerncentrales moeten er komen, koste wat kost, dan kunnen we namelijk die grote jongens van de Maasvlakte en Chepinée in Zeeland te vriend houden.”

Na de nodige telefoontjes heeft Jan nog eens 70 miljoen verdeeld en ondergebracht onder het eigen stemvee…

“Zo”, zegt hij vol trots na ruim 2,5 uur rondbellen tegen zijn adviseur, “perfect gegaan allemaal, mijn hachje heb ik vandaag weer gered.”
Nou nog even die irritante lastpost van een van Leggen van dat gristelijke splinterpartijtje bellen om te kijken of ik die een flinke worst kan voorhouden zodat hij die belachelijke motie intrekt, dan is in ieder geval voor dat lastige debat overmorgen de angel uit het vlees.

Na een kwartiertje rust en een glaasje wijn gaat Jan even de zaken op een rij zetten en komt hij tot de conclusie dat er nog geld over is, namelijk 340-80-120-70 = 70 miljoen.

Onmiddellijk belt hij Henkie.

Henkie: “Ja, hallo, met Huize Snoek! Hoi Jan, zeg het eens. Toch niet nog eens 340 miljoen, hè?!”
Jan: “Welnee, wat denk je wel, dat doe ik maar 1x in het jaar, beste Henk! Hoor ‘es, ik moet je wat vertellen. Ik heb de brand kunnen blussen dankzij jouw 340 miljoen en ik heb het zelfs zo gespeeld dat ik nog 70 miljoen over heb gehouden. Mag ik die houden, of ….. Nee, grapjas, niet voor in de spaarpot, maar voor wat kleine subsidietjes zo links en rechts, je weet wel, om kleine vuurtjes te blussen. Ik had eigenlijk nog wat beloofd aan die mannen van Kappa. Ja, je weet wel, die lui die ook van plan zijn zo’n “schoon-fossiel” centraletje te bouwen, want die lusten wel pap van die goedkope steenkool?
OK, daar kan ik mee leven. Dan geef ik hen dus 40 miljoen en dan krijg jij die 30 terug, kom je uiteindelijk misschien wel 0,2% boven je begroting uit? Daar moeten we straks zeker wat kiezers mee kunnen paaien, toch? We moeten tenslotte als partij uiteindelijk “iets” positiefs kunnen brengen!”

“Wat ga je daar trouwens mee doen, als ik zo brutaal mag zijn? Wat zeg je? Hihihi. Jij bent al niet veel beter dan ik! Tuurlijk, daarvoor zitten we ook samen in de regering!!!”

“Zo”, denkt Jan, na weer even tot rust gekomen op de bank zittend: “Goeie actie geweest. Mooi kunnen voorkomen dat al dat extra geld toch nog naar die milieufanaten gaat. Ze wekken nu al gratis energie voor ons op dankzij de slimme meter en leven nu in de veronderstelling dat ze nog net wat geld hebben kunnen binnenslepen. Dubbel genaaid houdt beter, zullen we dus maar zeggen.”

<plop> ???!!!???

Tjeemigdepeemig, heb ik nou gedroomd of gaat het echt zo? Zal wel gedroomd zijn…

september 2006
naam bekend bij de webmaster